Łaska, a nasze czyny.

Historię religii Starego Testamentu można streścić jako opowieść o nieudanej próbie dojścia do Boga polegając na własnych siłach. Nawet w tych czasach zdarzali się ludzie, którzy zdawali sobie sprawę z własnej bezsilności. Psalmista woła:
Ps 80:3 wuj "Boże nawróć nas: a ukaż oblicze twoje, i będziemy zbawieni."
Ps 80:19 wuj "Panie Boże zastępów nawróć nas: i okaż nam oblicze twoje, a będziem zbawieni."
Ps 85:4 wuj "Nawróć nas Boże zbawicielu nasz: a oddal gniew swój od nas."
Lm 5:21 wuj "Nawróć nas Panie ku sobie, a nawrócimy się: odnów dni nasze jako z pierwu."
Mędrcy pozostawili piękne przykłady modlitw o Mądrość, a Prorocy obietnicę przemiany serca kamiennego w cielesne.
Dopiero posłanie Jezusa i Jego Ofiara dały nam wylanie Ducha, Który stał się wewnętrzną zasadą działania:
Ef 2:10 bt5 "Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili."

Wysiłki ludzi Starego Przymierza nie były bez owocne. Prawo było wychowaniem i przygotowaniem do Ewangelii. Łaska nie była by dana, gdyby zabrakło przygotowania do niej, polegającego na układania swojego życia po Bożemu i poznaniu faktu, że dopiero dzięki darowi Ducha Św. staniemy się nowym człowiekiem.

Trudności w dyskusji o Trójcy Świętej.

Komu zdarzyło się kiedykolwiek dyskutować z unitarianami o Trójcy Świętej, wie jak ciężka jest przeprawa. Powodem tego stanu rzeczy wynikają z braku w Biblii terminów stosowanych w teologii : osoba, natura, relacja, pochodzenia.

Biblia natomiast opisuje dzieło stworzenia i zbawienie Boga Ojca, który spełnia te dzieła posyłając Syna, a przez Syna i wraz z Nim, Ducha Świętego. Dzieło Syna i Ducha uobecnia Boga.
J 8:18 pau "Ja sam sobie daję świadectwo, lecz również Ojciec, który Mnie posłał, świadczy o Mnie”.
J 12:45 pau "I kto Mnie widzi, widzi również Tego, który Mnie posłał."
J 15:26 bp "Kiedy przyjdzie Obrońca, którego wam poślę od Ojca, Duch prawdy, który pochodzi od Ojca, da o Mnie świadectwo."
J 16:7 bp "Lecz Ja mówię wam prawdę: Lepiej dla was, że Ja odchodzę, bo jeślibym nie odszedł, Obrońca nie przyszedłby do was, jeśli zaś odejdę, poślę Go do was."
Rz 5:5 pau "(5) A nadzieja nie może zawieść, ponieważ miłość Boga wypełniła nasze serca przez Ducha Świętego, który jest nam dany."
Ef 2:22 pau "(22) W Nim [Jezusie] także wy wspólnie budujecie, aby być mieszkaniem Boga w Duchu."

To działanie Ojca, Syna i Ducha w Świecie jest podstawą wyprowadzenia dogmatu o Trójcy Świętej.

Istnieją jednak nieliczne cytaty mówiące o odwiecznych pochodzeniach i relacjach w Trójcy
J 1:1 pau "Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga - i Bogiem było Słowo."
1Kor 2:10 pau "Bóg objawił nam to przez Ducha, a Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga."
J 10:30 pau "Ja i Ojciec jesteśmy jedno”.

Do uczestnistwa tej jedności Trójcy Św. powołani są ludzie, przyjmujący posłanie Syna, dzięki czemu stają się przybranymi dziećmi :
J 17:22 bp "Tę zaś chwałę, którą Mi dałeś, im przekazałem, aby byli jedno, jak my jedno [jesteśmy]."