Przeznaczenie, a powszechna wola zbawcza

Cytaty mówiące o przeznaczeniu:
Dz 13:48 bp "(48) Słysząc to poganie cieszyli się wysławiając słowo Pańskie, a uwierzyli ci, którzy zostali powołani do życia wiecznego,"
Rz 8:29-30 bp "(29) Bóg bowiem tych, których przed wiekami poznał, tych też wyznaczył, by byli ukształtowani na obraz Jego Syna - aby On był pierworodnym pośród wielu braci. (30) A których wyznaczył, tych także powołał. Których zaś powołał, tych też obdarzył sprawiedliwością. A których obdarzył sprawiedliwością, tych także opromienił chwałą."
Ef 1:4-5 bp "(4) W Nim wybrał nas przed stworzeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani w Jego obecności, w miłości. (5) Przeznaczył nas za przyczyną Jezusa Chrystusa - zgodnie z postanowieniem swojej woli - dla siebie, do synostwa Bożego,"
Ef 1:11 bp "(11) W Nim też jesteśmy powołani do udziału w dziedzictwie i zgodnie z zamysłem Jego woli przeznaczeni do tego,"

 
Cytaty dotyczące powszechnej woli zbawczej:
Rz 11:32 bp "(32) Bóg bowiem wszystkich uwięził w nieposłuszeństwie, by wszystkim okazać miłosierdzie."
Kol 1:28 bp "(28) Jego my zwiastujemy, nauczając każdego człowieka i napominając z całą mądrością, by go doprowadzić do doskonałości w Chrystusie."
1Tm 2:1-6 bp "(1) Polecam więc przede wszystkim zanosić błagania, modlić się, prosić i dzięki czynić za wszystkich ludzi. (2) za królów i wszystkich piastujących władzę, żebyśmy mogli żyć spokojnie i cicho w wielkiej pobożności i uczciwości. (3) Oto co jest dobre i miłe w oczach Zbawiciela naszego, Boga, (4) który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy. (5) Bo jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek - Chrystus Jezus. (6) Dał On siebie samego na okup za wszystkich. Oto świadectwo dla tych właśnie czasów;"
Tt 2:11 bp "(11) Bo objawiła się łaska Boga, która zbawia wszystkich ludzi"
2P 3:9 bp "(9) Nie odwleka Pan ogłoszonej obietnicy - choć niektórzy sądzą, że odwleka - lecz jest dla was wspaniałomyślny, nie chcąc, aby ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy doszli do nawrócenia."

 
Cytaty mówiące o wolnej woli człowieka :
Syr 15:11-20 bt "(11) Nie mów: «Pan sprawił, że zgrzeszyłem», czego On nienawidzi, tego On nie będzie czynił. (12) Nie mów: «On mnie w błąd wprowadził», albowiem On nie potrzebuje grzesznika. (13) Pan nienawidzi wszystkiego, co wstrętne, i nie pozwala, by ci, którzy się Go boją, mieli z tym styczność. (14) On na początku stworzył człowieka i zostawił go własnej mocy rozstrzygania. (15) Jeżeli zechcesz, zachowasz przykazania: a dochować wierności jest upodobaniem. (16) Położył przed tobą ogień i wodę, co zechcesz, po to wyciągniesz rękę. (17) Przed ludźmi życie i śmierć, co ci się podoba, to będzie ci dane. (18) Ponieważ wielka jest mądrość Pana, potężny jest władzą i widzi wszystko. (19) Oczy Jego patrzą na bojących się Go - On sam poznaje każdy czyn człowieka. (20) Nikomu On nie przykazał być bezbożnym i nikomu nie zezwolił grzeszyć."
Jk 1:13-14 bp "(13) Niech nikt wśród pokus nie mówi: Jestem kuszony przez Boga. Bóg bowiem nie podlega pokusie do złego, ani też sam nikogo nie kusi. (14) Każdy bowiem doznaje pokusy od własnej pożądliwości, która go pociąga i nęci."
Pwt 11:26-28 bp "(26) Patrz! Oto przedstawiam wam dziś błogosławieństwo i przekleństwo. (27) Błogosławieństwo - jeżeli będziecie posłuszni przykazaniom waszego Boga, Jahwe, które dziś na was nakładam. (28) A przekleństwo - jeżeli nie będziecie słuchać przykazań swego Boga, Jahwe, i zboczycie z drogi, którą wam dziś wskazuję, a pójdziecie za obcymi bogami, których nie znacie."

 
Człowiek przeznaczony do życia wiecznego i obdarzony wolną wolą może odrzucić łaskę:
Łk 7:30 bp "(30) Faryzeusze zaś i biegli w Prawie, nie przyjmując od niego chrztu, odrzucili wezwanie Boże."
Bez której sam się nie zbawi:
Flp 2:13 bp "(13) Bóg bowiem jest sprawcą waszych pragnień i czynów wedle (swego) upodobania."

Wiara według św. Pawła

Ga 2:19-21 bp "(19) Ja bowiem właśnie dzięki Prawu umarłem dla Prawa, abym żył dla Boga. Z Chrystusem jestem współukrzyżowany. (20) Już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Żyję teraz na ziemi, żyję w wierze Syna Bożego, który mnie umiłował i ofiarował się za mnie. (21) Nie lekceważę łaski Boga. Jeśli bowiem usprawiedliwienie zyskuje się dzięki Prawu, to Chrystus umarł na próżno."

Wiara to egzystencjalne zjednoczenie z Jezusem.

 

Kol 3:1-4 bp "(1) Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie jest Chrystus siedzący po prawicy Boga. (2) Zdążajcie do tego, co w górze, a nie do tego, co na ziemi. (3) Albowiem umarliście i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. (4) A kiedy Chrystus - nasze życie ukaże się, wtedy i wy razem z Nim zajaśniejecie w chwale."

Wiara wyznacza kierunek życia. Wiara jest "nowym życiem, obecnie ukrytym.

 

2Kor 5:17 bp "Kto jest w łączności z Chrystusem, ten staje się nowym stworzeniem. Stare przeminęło, a powstało nowe."

Nowe życie powoduje wewnętrzne odnowienie człowieka.

Przemienienie na górze Tabor – rzeczywistość czy wizja?

Mt 17:3 bp "(3) I ukazali (ωφθη) się im Eliasz i Mojżesz rozmawiający z Jezusem."
Mk 9:4 bp "(4) I zobaczyli (ωφθη) Eliasza i Mojżesza, którzy rozmawiali z Jezusem."
Mk 9:9 bp "(9) Kiedy schodzili z góry, nakazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co zobaczyli, (ειδον) aż Syn Człowieczy nie zmartwychwstanie."
Łk 9:31 bp "(31) Ukazawszy (οφθεντες) się w chwale, mówili o Jego odejściu, które miało nastąpić w Jeruzalem."
Łk 9:32 bp "(32) Piotra zaś i jego towarzyszy zmorzył sen. Kiedy się obudzili, ujrzeli (ειδον )Jego chwałę i tych dwóch mężów stojących przy Nim."
W tych zdaniach formom podstawową oznaczającą czynność widzenie postaci objawiających się podczas Przemienienia jest: οραω - zobaczyć



Mt 17:9 bp "(9) Kiedy schodzili z góry, Jezus nakazał im: - Nie mówcie nikomu o tym widzeniu (οραμα), zanim Syn Człowieczy nie zmartwychwstanie."
Tutaj formą podstawową jest οραμα – wizja


Wnioski : najczęściej pojawiającym się słowem w opisie Przemienienia jest "zobaczyć". Tylko raz użyte zostało słowo wizja (przez Mt), ale w kontekście zobaczenia.

przyjrzyjmy się relacji Łukasza:
  Łk 9:28-37 bp "(28) Mniej więcej osiem dni po tych naukach Jezus wziął ze sobą Piotra, Jakuba i Jana i wszedł na górę, aby się modlić. (29) W czasie modlitwy zmienił się wygląd Jego twarzy, a Jego odzienie stało się olśniewająco białe. (30) I rozmawiali z Nim dwaj mężowie, którymi byli Mojżesz i Eliasz. (31) Ukazawszy się w chwale, mówili o Jego odejściu, które miało nastąpić w Jeruzalem. (32) Piotra zaś i jego towarzyszy zmorzył sen. Kiedy się obudzili, ujrzeli Jego chwałę i tych dwóch mężów stojących przy Nim. (33) A w chwili, kiedy oni się z Nim rozstawali, Piotr, nie wiedząc, co mówi, rzekł do Jezusa: - Nauczycielu, dobrze nam tutaj! Rozbijemy trzy namioty: Dla Ciebie jeden, dla Mojżesza jeden i jeden dla Eliasza. (34) A kiedy to mówił, pojawił się obłok i zaczął ich zakrywać. Kiedy tamci weszli w obłok, strach ogarnął uczniów, (35) a z obłoku rozległ się głos mówiący: - To jest mój Syn wybrany, Jego słuchajcie. (36) Kiedy ten głos się rozlegał, ujrzeli tylko samego Jezusa. A oni milczeli i wtedy nikomu nie powiedzieli o tym, co zobaczyli. (37) Następnego dnia schodzili z góry. A wielki tłum wyszedł Mu naprzeciw."

wnioski
1. Eliasz i Mojżesz ukazali się w chwale
2.apostołowie zobaczyli ich gdy się zbudzili - a więc widzieli ich na jawie a nie w swojej wyobraźni
3. apostołowie zachowali milczenie o tym co zobaczyli

Niebieska ojczyzna, niebieskie Jeruzalem

Flp 3:20 bt "(20) Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa,"
Hbr 11:15-16 bp "(15) A jeśliby myśleli o tej, z której wyszli, mieli przecież czas powrócić. (16) Zdążają zatem do lepszej, mianowicie do niebieskiej. Dlatego Bóg pozwala się nazywać ich Bogiem, bo przecież przygotował im miasto."
1P 1:4 bp "(4) do niezniszczalnego, nieskalanego, wiecznego dziedzictwa, zachowanego dla was w niebie."
Ga 4:26 bp "(26) Jeruzalem zaś górne cieszy się wolnością. Ono to właśnie jest naszą matką."
Hbr 12:22 bp "(22) Wy jednak przystąpiliście do góry Syjonu i do miasta Boga żywego, do niebieskiej Jerozolimy i do wielkiej liczby aniołów, do uroczystego zebrania"
Hbr 13:14 bp "(14) Nie mamy przecież tutaj trwałego miasta, ale dążymy do tego, które nas czeka w przyszłości."
Ap 21:2 bp "(2) I Miasto Święte - Nowe Jeruzalem ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża."

 
Niebo to wspólnota z Bogiem , w dniu ostatecznym zbawienie nabierze materialnego wymiaru, dlatego w ostatnim cytacie mowa jest o tym , że niebieskie Jeruzalem zstępuje na "nową ziemię".

Biblia a protestancka koncepcja zbawienia.

(cytaty pochodzą ze strony reformacja.pl)
Wierzymy, że zbawienie grzesznika, to jest wybawienie go od zguby, wiecznego potępienia, i obdarzenie życiem wiecznym, jest możliwe tylko dzięki łasce Boga i tylko na podstawie ofiary Jezusa Chrystusa. Nikt, w żaden sposób i przez żaden uczynek nie może na zbawienie zasłużyć ani zapracować, ani nie może dać Bogu powodu do okazania mu łaski.

Dz10:3-5 bp "(3) Około godziny dziewiątej miał widzenie. Ujrzał wtedy anioła Bożego, który wchodząc do niego powiedział: 'Korneliuszu!' (4) Ten zaś wpatrując się w niego, ze strachem zapytał: 'O co chodzi, panie?'. 'Modlitwy twoje dotarły przed oblicze Boga, a jałmużny przypomniały Mu o tobie - odpowiedział anioł. - (5) Poślij teraz ludzi do Joppy, niech przyprowadzą Szymona Piotra."

Jak pokazuje cytat z Dziejów Apostolskich modlitwy i jałmużny (dobre uczynki) Korneliusza miały wartość przed Bogiem , mino że dokonane były przed otrzymaniem chrztu.
Może je jedynie otrzymać w darze i przyjąć przez wiarę, całkowicie zdając się na Boga. Zbawiając człowieka Bóg w swojej suwerenności powołuje go według upodobania swojej woli przez swoje Słowo i Ducha, odradza jego serce, przywodzi do upamiętania i pokuty, przypisuje sprawiedliwość Chrystusa, usynawia i włącza do społeczności Kościoła, Ciała Chrystusa.

Ga 6:15 bp "Ani bowiem obrzezanie nic nie znaczy, ani brak jego. Liczy się jedynie nowe stworzenie."

2Kor 5:17 bp "Kto jest w łączności z Chrystusem, ten staje się nowym stworzeniem. Stare przeminęło, a powstało nowe."

Łaska nie przypisuje sprawiedliwość, ale czyni nowym stworzeniem.
Ludzie, którym te błogosławieństwa zostały udzielone, nie mogą ani całkowicie, ani ostatecznie odpaść od stanu łaski, lecz z pewnością wytrwają w łasce do końca i będą zbawieni na wieki, ponieważ Bóg nigdy nie cofnie swojego powołania i swoich darów. Wytrwanie to nie zależy od woli i wysiłków człowieka, lecz od niezmienności Bożej decyzji o wybraniu. Nasze zbawienie nie jest owocem naszych czynów i pragnień, ale jest darem Bożej łaski. Zbawienie otwiera przez człowiekiem wszystko, co potrzebne do życia w pobożności, rodzi w nim dobre uczynki, do których Bóg go przeznaczył, i kształtuje świętość jego życia.
 

Ga 6:1 bp "(1) Bracia, a jeśli ktoś niebacznie popełni jakieś wykroczenie, wówczas wy, obdarzeni łaską Ducha, sprowadźcie takiego na prawą drogę w duchu łagodności. Uważaj jednak sam, byś nie uległ pokusie." 

Flp 2:12 bp "Umiłowani moi, ponieważ zawsze byliście posłuszni, nie tylko wtedy, kiedy byłem z wami, ale jeszcze bardziej teraz pod moją nieobecność, zabiegajcie usilnie z lękiem i drżeniem o własne zbawienie."

Rz 11:20-22 bp "(20) Słusznie. Wycięto je z powodu ich niewierności, ty natomiast stoisz dzięki wierze. Nie unoś się pychą, lecz lękaj się. (21) Jeśli bowiem Bóg nie oszczędził naturalnych gałęzi, nie oszczędzi również ciebie. (22) Zważaj więc na dobroć i surowość Boga: wobec upadłych Bóg kieruje się surowością, wobec ciebie zaś dobrocią. Jeśli nie wytrwasz w dobroci, wówczas i ty będziesz wycięty."

1Kor 10:12 bp "(12) Niech zatem ten, komu wydaje się, że stoi, uważa, aby nie upadł."

Hbr 10:26-29 bp "(26) Jeśli bowiem grzeszylibyśmy dobrowolnie, kiedy już otrzymaliśmy jasne poznanie prawdy, to nie ma dla nas nawet ofiary za grzechy, (27) lecz jakieś przerażające oczekiwanie sądu i żar ognia, który ma pożreć przeciwników. (28) Jeśli ktoś przekroczył Prawo Mojżeszowe 'w oparciu o zeznanie dwóch lub trzech świadków, ponosi śmierć' bez miłosierdzia. (29) Jak myślicie? O ileż większej kary wart jest ten, kto zdeptał Syna Bożego i poczytał za rzecz bezwartościową krew Przymierza, przez którą został uświęcony, i odniósł się ze wzgardą do Ducha miłości?"

1Tt 5:20 bp "(20) Tych, którzy grzeszą, upominaj wobec wszystkich, żeby inni również przejmowali się bojaźnią."

1J 5:16 bp "(16) Jeśli ktoś widzi brata popełniającego grzech, który nie sprowadza śmierci, to niech prosi, a (Bóg) takiemu - i wszystkim nie popełniającym grzechu, który sprowadza śmierć - da życie. Istnieje grzech sprowadzający śmierć; i nie mówię, żebyś się za tego (kto go popełnia) modlił."

Jam 5:16-20 bp "(16) Wyznawajcie więc jedni drugim grzechy i módlcie się wzajemnie za siebie, abyście zostali uzdrowieni! Wielką ma moc wytrwała modlitwa sprawiedliwego! (17) Eliasz był człowiekiem podobnie jak my podległym cierpieniu, a usilnie się modlił o to, by nie padał deszcz, i nie spadł deszcz na ziemię przez trzy lata i sześć miesięcy. (18) A kiedy znów się pomodlił, niebo zesłało deszcz i ziemia wydała swój plon. (19) Bracia moi! Jeśliby ktoś z was zboczył z (drogi) prawdy, a ktoś inny nawróciłby go, (20) niech wie, że ten, kto nawrócił grzesznika z błędnej drogi, wybawi duszę jego od śmierci i przyczyni się do odpuszczenia wielu grzechów."

1P 4:8 bp "(8) Przede wszystkim zaś kochajcie się wzajemnie z całego serca, bo 'miłość przyczynia się do odpuszczenia wielu grzechów'."

Jud 1:23 bp "drugich ratujcie, wyrywając (ich) z ognia, innym okazujcie litość, zachowując ostrożność z lękiem i (nawet unikając zetknięcia) ze skalaną przez ciało szatą."

Eze 33:13-16 bp "(13) Gdy powiem sprawiedliwemu: "Na pewno będziesz żył", on zaś, polegając na swej sprawiedliwości, popełni grzech, nie będzie mu poczytana cała jego sprawiedliwość. Umrze z powodu grzechu, który popełnił. (14) Gdy powiem grzesznikowi: "Na pewno umrzesz", on zaś odwróci się od swego grzechu i będzie pełnił prawo i sprawiedliwość, (15) zwróci zastaw, odda łup, będzie postępował według praw życia, nie czyniąc nieprawości, na pewno będzie żył, nie umrze. (16) Wszystkie grzechy, których się dopuścił, nie będą mu poczytane. Pełnił prawo i sprawiedliwość. Na pewno będzie żył."

Pismo Święte przestrzega przed realną możliwością upadku dla sprawiedliwych.

„Raj” jako określenie „trzeciego” Nieba w Nowym Testamencie

Łk 23:43 bt "(43) Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju»."

Ap 2:7 bt "(7) Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów. Zwycięzcy dam spożyć owoc z drzewa życia, które jest w raju Boga."

2 Kor 12:2-4 bt "(2) Znam człowieka w Chrystusie, który przed czternastu laty - czy w ciele - nie wiem, czy poza ciałem - też nie wiem, Bóg to wie - został porwany aż do trzeciego nieba. (3) I wiem, że ten człowiek - czy w ciele, nie wiem, czy poza ciałem, , Bóg to wie - (4) został porwany do raju i słyszał tajemne słowa, których się nie godzi człowiekowi powtarzać."

Raj jest utożsamiany w Nowym Testamencie z trzecim Niebem

„Elohim” jako określenie zmarłych.

W Starym Testamencie słowo "elohim" jest dwukrotnie użyte jako określenie ducha zmarłego. Oba przypadki dotyczą nekromancji:

Pierwszy cytat pochodzi z opowiadania o wywołaniu ducha Samuela przez wróżkę z Endor na życzenie króla Saula:

1Sa 28:13 bg "(13) I rzekł jej król: Nie bój się; cóżeś widziała? I rzekła niewiasta do Saula: Widziałam bogi występujące z ziemi."

Księga Izajasza podaje "odpowiedź" zwolenników kontaktów ze zmarłymi, na zarzut proroka:

Iz 8:19 bt "(19) Gdy zaś wam powiedzą: «Radźcie się wywoływaczy duchów i wróżbitów, którzy szepcą i mruczą [zaklęcia]. Czyż lud nie powinien radzić się swoich bogów? Czy nie powinien pytać umarłych o los żywych?» -"

Biblia – jak wskazuje sama nazwa – jest zbiorem ksiąg, jest „małą biblioteczką”, powstałą w ciągu tysiąca lat.

Benedykt XVI

Czcić Ojca i Syna

J 5:22-23 Bp "Ojciec nie sądzi nikogo, ale cały sąd oddał Synowi,(23) aby wszyscy tak czcili [τιμωσιν] Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, ten nie czci Ojca, który Go posłał."

 

τιμαω – czcić, szanować

Odpłata za uczynki według św. Pawła

1Kor 9:24-27 Bp "Czy nie wiecie, że chociaż na stadionie biegną wszyscy zawodnicy, to jednak tylko jeden otrzymuje nagrodę. Dlatego tak biegnijcie, abyście ją osiągnęli!(25) Każdy, kto bierze udział w zawodach sportowych, odmawia sobie wszystkiego. Oni walczą, aby otrzymać w nagrodę wieniec, który przemija, a my walczymy o nagrodę nie przemijającą.(26) Ja więc nie biegnę na oślep, a kiedy uderzam, nie trafiam w próżnię, lecz poskramiam i ujarzmiam moje ciało, abym nauczając innych sam nie odpadł (w zawodach)."

Flp 3:12-13 Bp  „Nie dlatego, żebym już to zdobył i osiągnął doskonałość, lecz staram się ze wszystkich sił pochwycić Chrystusa Jezusa, tak jak ja (przez Niego) zostałem pochwycony.⁽¹³⁾ Bracia, ja nie myślę, że już to osiągnąłem. Ale jedno czynię: zapominając o tym, co poza mną, usilnie podążam ku temu, co przede mną,”

2Kor 5:10 Bp "Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę, na jaką zasłużył za życia w ciele, dobrą lub złą."

Rz 2:6 Bp "Bóg właśnie odpłaci każdemu zgodnie z jego uczynkami."

Rz 14:10 Bp "Ty natomiast dlaczego osądzasz twego brata? A ty dlaczego potępiasz twego brata? Wszyscy przecież staniemy przed trybunałem Boga,"

1Kor 3:11-15 Bp "Nikt bowiem nie może położyć innego fundamentu, oprócz tego, który już został położony, a jest nim Jezus Chrystus.(12) Czy ktoś buduje na tym fundamencie złotem, srebrem czy drogimi kamieniami, czy też drzewem, sianem lub słomą,(13) okaże się w dzień sądu, który ujawni dzieło każdego. Objawi się on w ogniu, a ogień ten wypróbuje, jakie jest dzieło każdego.(14) Jeżeli czyjeś dzieło ostoi się, to budowniczy otrzyma nagrodę.(15) Jeżeli zaś spłonie, to utraci on nagrodę, choć sam ocaleje, lecz będzie podobny do tego, kto przeszedł przez ogień."

2Kor 9:8 Bp "Bóg może was obdarzyć obfitymi łaskami, abyście mając zawsze wszystkiego tyle, ile wam potrzeba, spełniali jak najczęściej wszelkie dobre uczynki,"

Oręż duchowy.

2Kor 10:4-5 Bp "Oręż, którym posługujemy się w walce, nie jest bowiem czysto ludzki, lecz zawiera moce Boże, które burzą nawet warowne twierdze. Burzymy rozumowania(5) i wszelką wyniosłość, która podnosi się przeciw poznaniu Boga, a każdy umysł skłaniamy do posłuszeństwa Chrystusowi."

 

Jaka jest natura owego "Bożego oręża" mającego moc doprowadzić do posłuszeństwa Jezusowi?

Przyjrzyjmy się zwycięstwu samego Jezusa: J 16:33 Bp "Świat będzie was uciskał, lecz ufajcie, Jam zwyciężył świat." Zwycięstwo dokonało się przez Krzyż i cierpienia towarzyszące Zbawicielowi przez całe ziemskie życie: Mt 26:38 Bp "I mówi do nich: - Wielki smutek ogarnął moją duszę. Zostańcie tutaj i czuwajcie ze Mną." Udział w zwycięstwie Jezusa dokonuje się przez zjednoczenie z Jego cierpieniem: Lk 9:23 Bp "A do wszystkich mówił: - Jeśli kto chce iść za Mną, niech wyrzeknie się siebie i codziennie bierze swój krzyż, i idzie ze Mną."

Jezus nie obiecuje nam w pielgrzymce do Nieba pociech i radości, ale cierpienia, prześladowania i smutek. Św. Paweł precyzuje: Dz 14:22 Bp "Umacniając przekonania uczniów, zachęcali ich do wytrwania w wierze tymi słowami: 'Trzeba pokonać wiele trudności, by wejść do królestwa Bożego'."

Słabość, a nie pociecha towarzyszyły Apostołowi podczas jego pracy misyjnej:

2Kor 11:23-30 Bp "Sługami Chrystusa są? Teraz zdobędę się na szaleństwo - ja jestem nim jeszcze bardziej, bo większe niż inni ponosiłem trudy, znosiłem cięższe więzienie i daleko większe chłosty. Często znajdowałem się w niebezpieczeństwie śmierci.(24) Pięć razy byłem skazany przez Żydów na chłostę i otrzymałem owych 'czterdzieści uderzeń bez jednego'.(25) Trzy razy bito mnie rózgami, raz kamienowano, trzy razy przeżyłem rozbicie okrętu i (jako rozbitek) całą dobę spędziłem na głębinie morskiej.(26) Często podróżowałem i groziły mi niebezpieczeństwa na rzekach i ze strony zbójców, własnego narodu i pogan. Niebezpieczeństwa w mieście, na pustyni i na morzu, ze strony fałszywych braci.(27) Spędziłem życie w trudzie i mozole, często wśród nie przespanych nocy, w głodzie i pragnieniu, w częstych postach, w zimnie i nagości.(28) Oprócz tego wszystkiego dręczy mnie codziennie troska o wszystkie Kościoły.(29) Kto jest słaby, a ja nie odczuwam tej słabości? Kto się gorszy, a ja z tego powodu nie płonę?(30) Jeżeli już trzeba się chlubić, to będę się chlubił z moich słabości."

2Kor 12:7-10 Bp "Abym zaś ogromem objawień nie pysznił się, w moje ciało został wbity kolec, jakby wysłannik szatana, który mnie policzkuje, abym nie unosił się pychą.(8) Dlatego trzy razy prosiłem Pana, aby odstąpił ode mnie,(9) ale Pan nie odpowiedział: 'Wystarcza ci moja łaska. Moc okazuje swoją skuteczność w słabości'. Najchętniej więc będę się chlubił z moich słabości, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa.(10) Z tych względów upodobałem sobie słabości, poniewierki i niedostatki, prześladowania i uciski (znoszone) dla Chrystusa. Kiedy bowiem odczuwam słabość, wtedy właśnie jestem mocny."

Apostoł Narodów czerpał siłę z Krzyża:

Ga 2:20 Bp "Już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Żyję teraz na ziemi, żyję w wierze Syna Bożego, który mnie umiłował i ofiarował się za mnie."

Ga 6:14 Bp "Ja natomiast chcę jedynie chlubić się krzyżem naszego Pana, Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się dla mnie ukrzyżowany, a ja dla świata."