Mdr 2:23-24 bp "(23) Bóg bowiem stworzył człowieka dla nieśmiertelności i uczynił go na podobieństwo swej własnej istoty. (24) Ale przez zazdrość diabła śmierć przyszła na ziemię, a doświadczą jej ci, którzy są z nim związani."
Przyczyna zła w świecie jest to, że stworzenia rozumne chciały znaleźć swój cel niezależnie od woli Boga.
Istnienie świata i wszystkich poszczególnych rzeczy jest objawianiem głębokiej dobroci Boga . Rzeczy są w swej rzeczywistości (istnienie) i w swej istocie same w sobie dobre (por . Rdz 1,31) . Zło moralne nie jest stworzoną substancją i w konsekwencji nie jest przejawem jakiejś ciemnej strony istniejącej w Bogu albo złej boskiej Zasady . Zła nie można mieszać z przygodnością i skończonością stworzeń, nie wynika ono też z nich z konieczności . Zło moralne może powstać tylko przez odwrócenie się stworzonej wolnej woli od Boga będącego jej celem . Powstaje jednak nie jako stworzona rzeczywistość, lecz polega na odwróceniu się woli od dobra stanowiącego jej cel i przejawia się w zawiłych powiązaniach i rozgałęzieniach zła fizycznego .
Gerhard Ludwig Müller "Dogmatyka katolicka" str. 207
Zło fizyczne jest wynikiem działania przyczyn drugorzędnych to znaczy.: że stworzenia są przyczynami dla innych stworzeń. Zło moralne jest skutkiem złego użycia wolności przez stworzone byty rozumne. Zło nie jest chciane przez Boga , a jedynie dopuszczane.
Cierpienie istot rozumnych jest wynikiem nie posiadania przez nie doskonałego poznania Boga, oraz niedoskonałej miłości. Cierpienie Hioba "kończy się" w chwili objawienia Boga i zapewne skierowanie ku Bogu miłości.
Hi 42:5 pau "Znałem Cię dotąd jedynie ze słyszenia, teraz zobaczyłem Cię na własne oczy."
Poznanie Boga skutkuje tym, że wzrasta miłość woli.
