1. Człowiek został stworzony w takim stanie, że łaska stanowi dopełnienie jego natury czyniąc go zdolnym do dania chwały Bogu.
2. Grzech poddał człowieka prawu śmierci, czyli rozpadu jego bytu z powodu braku możliwości osiągnięcia swojego celu czyli dania chwały Bogu.
3. W Jezusie dzięki uni hipostatycznej natura ludzka odzyskała swoją pełnię. Jezus jednak dobrowolnie poddał się prawu śmierci w celu uzdrowienia swoich braci.
4. Zadośćuczynienie Jezusa polega na Jego uwielbieniu i posłuszeństwo Ojca w dobrowolnym przyjęciu cierpienia i śmierci.
5. Śmierć i cierpienie stały się środkiem zbawienie dzięki posłuszeństwa Jezusa wobec Ojca.
6. Śmierć dobrowolnie przyjęta stała się ofiarą chwały.
7. Ojciec został przejechany nie śmiercią i cierpieniem samym w sobie , ale posłuszeństwem Syna okazanym przez przyjęcie śmierci i cierpienia.
8. W ten sposób to co oddalało od Boga , czyli śmierć, zostało pokonane w samym centrum . Dlatego człowiek odzyskał pełnię życia.
Rz 5:12-19 pau "(12) Dlatego, jak przez jednego człowieka przyszedł na świat grzech, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, gdyż wszyscy zgrzeszyli.... (13) Grzech bowiem był na świecie już przed Prawem, ale grzech nie może obciążać, gdy nie ma Prawa. (14) A śmierć zapanowała przecież od Adama do Mojżesza również nad tymi, którzy nie popełnili grzechu podobnego do grzechu Adama. On jest obrazem Tego, który miał przyjść. (15) Inaczej jednak ma się rzecz z łaską niż z upadkiem. Bo jeśli w następstwie upadku jednego człowieka umarło wielu, to w o wiele większym stopniu łaska Boga i dar jednego człowieka, Jezusa Chrystusa, spłynęły na wielu. (16) Inaczej też przedstawia się działanie łaski niż grzechu popełnionego przez jednego człowieka. Bo jeśli wyrok zapadł z powodu jednego upadku, to łaska przyniosła usprawiedliwienie z wielu upadków. (17) I jeśli przez upadek jednego człowieka, z jego powodu zapanowała śmierć, to tym bardziej ci, którzy dostąpili ogromu łaski i daru usprawiedliwienia, zapanują jako żyjący, dzięki jednemu, Jezusowi Chrystusowi. (18) A zatem, jak z powodu występku jednego człowieka wyrok potępiający dotknął wszystkich ludzi, tak też z powodu jednego czynu usprawiedliwiającego do wszystkich ludzi przyszło usprawiedliwienie dające życie. (19) Bo jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo jednego wielu stanie się sprawiedliwymi."
Rz 6:4 pau "(4) Przez chrzest zostaliśmy pogrzebani razem z Nim w śmierci po to, aby wejść w nowe życie, tak jak Chrystus został wskrzeszony z martwych dla chwały Ojca."
Rz 6:10-11 pau "(10) Jego śmierć była śmiercią dla grzechu raz na zawsze, Jego życie natomiast jest życiem dla Boga. (11) Tak i wy uważajcie siebie za umarłych dla grzechu, żyjących zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie."
Flp 2:6-9 pau "(6) On, mając naturę Boga, nie uznał za stosowne korzystać ze swojej równości z Bogiem, (7) lecz ogołocił siebie samego, przyjmując naturę sługi i stając się podobnym do ludzi. A z zewnętrznego wyglądu uznany za człowieka, (8) uniżył siebie samego, stając się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci na krzyżu. (9) Dlatego Bóg Go wywyższył i obdarzył Go imieniem, które jest ponad wszelkie imię,"
Hbr 5:7-9 pau "(7) On to podczas swego ziemskiego życia, z wielkim wołaniem i łzami zanosił błagania i prośby do Tego, który mógł Go ocalić od śmierci. I został wysłuchany dzięki swej uległości! (8) Chociaż był Synem, przez cierpienia nauczył się posłuszeństwa. (9) Tak udoskonalony, stał się przyczyną wiecznego zbawienia dla wszystkich, którzy są Mu posłuszni."
Hbr 10:5-7 pau "(5) Toteż, przychodząc na świat, Chrystus mówi: Ofiary i daru nie chciałeś, ale przygotowałeś Mi ciało. (6) Nie podobały się Tobie całopalenia ani ofiary za grzechy. (7) Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę! W zwoju księgi napisano o Mnie: Chcę wypełniać Twoją wolę, Boże."
1P 2:21-25 pau "(21) Do tego bowiem zostaliście powołani! Chrystus również za was cierpiał i zostawił wam przykład, abyście szli Jego śladami. (22) On nie popełnił grzechu ani na Jego ustach nie było fałszu. (23) Gdy Go znieważano, nie odpłacał zniewagami. Gdy cierpiał, nie odgrażał się, ale oddał sprawę w ręce sprawiedliwego Sędziego. (24) W swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo krzyża, abyśmy zerwali z grzechem i żyli sprawiedliwie. Zostaliście bowiem uzdrowieni przez Jego rany! (25) Byliście jak zbłąkane owce, ale nawróciliście się do waszego pasterza i stróża waszych dusz."
