Nowy etap - nowy blog.

Zamierzałem napisać tekst analizujący wiarę jednej z denominacji. Jednak tekst ten nie powstania.
Od kilku juz lat prowadzę ten blog o orientacji apologetycznej i wydaje mi się, że napisałem już wszystko co mógłbym napisać na ten temat.
Był to ważny okres w moim życiu, wiele się dzięki niemu nauczyłem. Jednak dalsze podążanie tym szlakiem nie jest wskazane jeśli nie chcę, jak to określił Papież Franciszek, popaść w "nowy pelagianizm".
Niech te wpisy, często nieporadne i chaotyczne pozostaną. Być może komuś przysłużą się w duchowych rozterkach.

ZAPRASZAM NA NOWY BLOG "139"
adres:  tutaj kliknij

Oczekiwanie...

Św. Ludwik z Grenady podaje taką refleksje: Człowiek żyje w trzech następujących po sobie światach. Pierwszym jest matczyne łono, drugim ten świat, a trzecim jest życie wieczne w Bogu.
O ile drugi świat rożni się niewyobrażalną skalą od pierwszego, to co można powiedzieć o trzecim?
1Kor 2:9 pau "Napisano bowiem: czego oko nie widziało ani ucho nie słyszało, w serce człowieka nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy Go miłują."

Różnie długo żyją ludzie, ale ci co chcą żyć w nadziei i radości powinni pielgrzymować do Domu Ojca.
Hbr 11:16 pau "Teraz jednak dążą do lepszej ojczyzny, która jest w niebie. Dlatego Bóg nie wstydzi się, gdy nazywają Go swoim Bogiem, bo przygotował im miasto."

Podstawą nadziei na nowe życie jest zmartwychwstanie Jezusa.
Ha 3:19 pau "(19) PAN BÓG, który jest moją siłą, uczyni me nogi podobnymi do nóg jelenia i na wyżyny mnie wprowadzi!

Łaska, a nasze czyny.

Historię religii Starego Testamentu można streścić jako opowieść o nieudanej próbie dojścia do Boga polegając na własnych siłach. Nawet w tych czasach zdarzali się ludzie, którzy zdawali sobie sprawę z własnej bezsilności. Psalmista woła:
Ps 80:3 wuj "Boże nawróć nas: a ukaż oblicze twoje, i będziemy zbawieni."
Ps 80:19 wuj "Panie Boże zastępów nawróć nas: i okaż nam oblicze twoje, a będziem zbawieni."
Ps 85:4 wuj "Nawróć nas Boże zbawicielu nasz: a oddal gniew swój od nas."
Lm 5:21 wuj "Nawróć nas Panie ku sobie, a nawrócimy się: odnów dni nasze jako z pierwu."
Mędrcy pozostawili piękne przykłady modlitw o Mądrość, a Prorocy obietnicę przemiany serca kamiennego w cielesne.
Dopiero posłanie Jezusa i Jego Ofiara dały nam wylanie Ducha, Który stał się wewnętrzną zasadą działania:
Ef 2:10 bt5 "Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili."

Wysiłki ludzi Starego Przymierza nie były bez owocne. Prawo było wychowaniem i przygotowaniem do Ewangelii. Łaska nie była by dana, gdyby zabrakło przygotowania do niej, polegającego na układania swojego życia po Bożemu i poznaniu faktu, że dopiero dzięki darowi Ducha Św. staniemy się nowym człowiekiem.

Trudności w dyskusji o Trójcy Świętej.

Komu zdarzyło się kiedykolwiek dyskutować z unitarianami o Trójcy Świętej, wie jak ciężka jest przeprawa. Powodem tego stanu rzeczy wynikają z braku w Biblii terminów stosowanych w teologii : osoba, natura, relacja, pochodzenia.

Biblia natomiast opisuje dzieło stworzenia i zbawienie Boga Ojca, który spełnia te dzieła posyłając Syna, a przez Syna i wraz z Nim, Ducha Świętego. Dzieło Syna i Ducha uobecnia Boga.
J 8:18 pau "Ja sam sobie daję świadectwo, lecz również Ojciec, który Mnie posłał, świadczy o Mnie”.
J 12:45 pau "I kto Mnie widzi, widzi również Tego, który Mnie posłał."
J 15:26 bp "Kiedy przyjdzie Obrońca, którego wam poślę od Ojca, Duch prawdy, który pochodzi od Ojca, da o Mnie świadectwo."
J 16:7 bp "Lecz Ja mówię wam prawdę: Lepiej dla was, że Ja odchodzę, bo jeślibym nie odszedł, Obrońca nie przyszedłby do was, jeśli zaś odejdę, poślę Go do was."
Rz 5:5 pau "(5) A nadzieja nie może zawieść, ponieważ miłość Boga wypełniła nasze serca przez Ducha Świętego, który jest nam dany."
Ef 2:22 pau "(22) W Nim [Jezusie] także wy wspólnie budujecie, aby być mieszkaniem Boga w Duchu."

To działanie Ojca, Syna i Ducha w Świecie jest podstawą wyprowadzenia dogmatu o Trójcy Świętej.

Istnieją jednak nieliczne cytaty mówiące o odwiecznych pochodzeniach i relacjach w Trójcy
J 1:1 pau "Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga - i Bogiem było Słowo."
1Kor 2:10 pau "Bóg objawił nam to przez Ducha, a Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga."
J 10:30 pau "Ja i Ojciec jesteśmy jedno”.

Do uczestnistwa tej jedności Trójcy Św. powołani są ludzie, przyjmujący posłanie Syna, dzięki czemu stają się przybranymi dziećmi :
J 17:22 bp "Tę zaś chwałę, którą Mi dałeś, im przekazałem, aby byli jedno, jak my jedno [jesteśmy]."

Buddyzm i Chrześcijaństwo wobec cierpienia.

Dla Buddy samo świadomość jest iluzją, dlatego też cierpienie, które jest największym złem, jest również iluzją.
Kilka różnych procesów całkiem przypadkowo zdarzyło się tu i teraz i w wyniku ich "zazębiania" powstaje iluzyjna osoba, która cierpi.
Uwolnienie od cierpienia jest możliwe dzięki medytacji, za pomocą której rozpoznamy te pierwotne procesy, czyli uświadomimy sobie, że nas nie ma, a więc nie możemy cierpieć.

W Chrześcijaństwie osoba i jej historia jest realna. Największym złem jest grzech, z którego wynika realne cierpienie, które przyjęte w posłuszeństwie Ojcu Niebieskiemu - niszczy grzech.

Komu należał się okup i zadośćuczynienia?

Wszyscy wiemy, że Jezus jest odkupicielem i Jego Ofiara jest zadośćuczynieniem.
Ale KOMU się one należą?

Bóg stworzył człowieka w naturze doskonałej, obdarzonej łaską i darami nadprzyrodzonymi.
Przez grzech utracił te dary i łaskę, a natura doznała zmiany na gorszę (np. osłabienie wolnej woli).
Stanowił to pewien dług człowieka wobec Boga, który dopiero Jego Syn wyrównał.

Niespełnione (?) proroctwo o upadku "Babilonu".

Apokalipsa zawiera proroctwo o zagładzie Babilonu. Komentatorzy jednomyślnie utrzymują, że tym "Babilonem" jest pogański Rzym. Jednak jak pokazuje historia Rzym, mimo że był wielokrotnie zdobywany i plądrowany stoi po dziś dzień. Mało tego - stał się stolicą chrześcijaństwa.
Czyżby proroctwo zawiodło ?!

W Księdze Jeremiasza mamy taką naukę:
Jer 18:7-10 pau "(7) Raz postanawiam wykorzenić jakiś naród i królestwo, zburzyć je i zniszczyć. (8) Lecz jeśli naród, na który wydałem taki wyrok, poniecha nieprawości, to i Ja odstąpię od mojego zamiaru. (9) Innym razem postanawiam budować i ugruntować jakiś naród i królestwo. (10) Lecz jeśli ten naród będzie źle postępować i nie posłucha mojego głosu, wtedy odstąpię od czynienia dobra, jakie zamierzyłem względem niego."
Podobnie w Księdze Jonasza Bóg przez proroka grozi zagładą Niniwy, jednak widząc jej pokutę okazuje miastu miłosierdzie.

Proroctwa nie są jakimś nieuchronnym fatum, najczęściej mają charakter warunkowy.