Wiara w nieśmiertelność duszy w 4. Księdze Machabejskiej

Nieznany Autor Czwartej Księgi Machabejskiej w swoim dziele snuje refleksję nad męczeństwem matki i jej siedmiu synów za czasów Antiocha IV Epifanesa, który chciał narzucić Żydom grecką religię. Szerzej tą historię opisują 1. i 2. Mach.
4 Mach została napisana w I wieku n.e. po grecku.
Interesująca jest ona ponieważ zawiera wyraźnie wiarę w nieśmiertelność duszy i jej  wieczną nagrodę lub karę. Dzięki temu stanowi ważne świadectwo rozwoju religii Izraela w czasach Jezusa.

Cytaty z 4Mach pochodzą z "Septuaginty" w przekładzie R. Popowskiego wyd. Vocatio 2014

14,6 Jak ręce i nogi poruszają się zgodnie z poleceniami duszy, tak ci świątobliwi młodzieńcy, pobudzani przez wiarę w nieśmiertelność duszy, godzili się iść na śmierć w obronie wiary.
16,25 (...) ci, którzy ze względu na Boga umierają, żyją dla Boga, tak jak żyją Abraham, Izaak, Jakub i wszyscy patriarchowie.
17,5(...) Teraz stoisz, dostojna ( Matka siedmiu braci), przed Bogiem, umieszczona na stałe razem z nimi ( tj. z synami) w niebie.
17,18 dzięki któremu stoją ( męczennicy) teraz przy tronie Boga i żyją w szczęśliwej wieczności.
18,5 A despota Antioch już za życia ukarany i po śmierci doznaje chłosty.
18,23 A Abramowi synowie już są przyłączeni razem ze zwycięską matką do chóru patriarchów, gdzie życie czyste i nieśmiertelne otrzymali od Boga.