Sukcesja Apostolska – nakładania rąk czy wybór ?

Opisowi ustanawiania starszych toważyszą dwa zwroty :

Επιτιθημι – nakłasanie , wkładanie (rąk)

Dz 6:6 BT [o diakonach] „Przedstawili ich Apostołom, którzy modląc się włożyli na nich ręce.”

Dz 13:3 BT „Wtedy po poście i modlitwie oraz po włożeniu na nich rąk,[prorocy i nauczyciele z Antiochii] wyprawili ich[Pawła i Barnabe].”

1Tm 4:14 BT „Nie zaniedbuj w sobie charyzmatu, który został ci dany za sprawą proroctwa i przez nałożenie rąk kolegium prezbiterów.”

1Tm 5:22 BT „Na nikogo rąk pospiesznie nie wkładaj ...”

2Tm 1:6 BT „Z tej właśnie przyczyny przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie przez włożenie moich rąk.”

Oraz χειροτονεω – wyciągać rękę ( by głosować) , wybierać , ustanawiać .

Dz 14:23 BT [Paweł i Barnaba]„Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli.”

2Kor 8:19 BT „Co więcej, przez same Kościoły został on [Tytus ?] ustanowiony towarzyszem naszej podróży w tym dziele, około którego się trudzimy ku chwale samego Pana i ku zaspokojeniu naszego pragnienia,”.

Z tekstów wynika ,że starszych wybierano ze wspólnoty ,a gest nakładania rąk miał charakter kolegialny lub mogła go wykonać pojedyncza osoba.Może też chodzić o osobę wyróżniającą się z kolegium.