24 wrz 2009

Sukcesja Apostolska - pomocnicy Apostołów


Młody Kościół rozwijał się bardzo szybko . Rosnąca liczba chrześcjan spowodowała ,że Apostołowie nie byli w stanie osobiście doglądać wszystkich wspólnot . Potrzebowali więc pomocników.
Nowy Testament wymienia biskupów i prezbiterów.
Dz 14:23 BT "Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli." (χειροτονησαντες δε αυτοις κατ εκκλησιαν πρεσβυτερους προσευξαμενοι μετα νηστειων παρεθεντο αυτους τω κυριω εις ον πεπιστευκεισαν – wybrawszy przez wyciągnięcie rąk zaś im w społecznościach starszych pomodliwszy się wśród postów podali ich panu w którego uwierzyli )
Πρεσβυτερος (presbuteros) – dosłownie „osoba starsza”, człowiek sprawujący jakiś urząd. (por.Dz 11:30 ; 15:2.4.6.22.23 ; 16:4 ; 20:17 ; 21:18 ; 1Tm 5:17.19 ; Tt 1:5 ; Jk 5:14 ; 1P 5:1 ; 2J 1 ; 3J 1


Dz 20:28 BT „Uważajcie na samych siebie i na całe stado, nad którym Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, który On nabył własną krwią.”(... εν ω υμας το πνευμα το αγιον εθετο επισκοπους ποιμαινειν την εκκλησια....- w której was Duch Święty umieścił doglądających paśli społeczność ).
Επισκοπος (episkopos) – uważający na coś, troszczący się o coś , strzegący czegoś (por. Flp 1:1 ; 1Tm 3:2; 2Tm ; Tt 1:7 ). Warto zauważyć ,że tak samo św Piotr określa Jezusa :„Błądziliście bowiem jak owce, ale teraz nawróciliście się do Pasterza (ποιμενα ) i Stróża (επισκοπον ) dusz waszych.”(1 P 2:25 )
Εθετο forma podstawowa τιθημι – umieszczać , stawiać przed czymś , robić , czynić , przeznaczyć do czegoś.
Ποιμαινω – paść, być pasterzem, wprowadzać na pastwisko.

Wyborowi prezbitera / biskupa towarzyszył specyjalny obrzęd:
2Tm 1:6 BT "Z tej właśnie przyczyny przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie przez włożenie moich rąk." (της επιθεσεως των χειρων μου –nałożenie rąk mych). W Dz 14:23 mowa jest o wybraniu przez nałożenie rąk Χειροτονεω.

Wiele wskazuje na to ,że w czasach apostolskich słowa biskup i prezbiter były synonimami tej samej funkcji .Byli oni ustanawiani przez Ducha Św i Apostołów czemu towarzyszył określony gest: włożenie rąk (łaska , szafarz , ryt )
Pełnili oni role na równi z Apostołami :
Dz 15:2 BT "Kiedy doszło do niemałych sporów i zatargów między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku spośród nich uda się w sprawie tego sporu do Jerozolimy, do Apostołów i starszych."
Dz 15:4 BT "Kiedy przybyli do Jerozolimy, zostali przyjęci przez Kościół, Apostołów i starszych. Opowiedzieli też, jak wielkich rzeczy Bóg przez nich dokonał."
Dz 16:4 BT "Kiedy przechodzili przez miasta, nakazywali im przestrzegać postanowień powziętych w Jerozolimie przez Apostołów i starszych."
Oraz wobec społeczności pełnili rolę Chrystusa „Pasterza i Doglądającego( επισκοπον - biskupa) dusz naszych „ 1P 2:25.
Nasuwa się porównanie z misja apostoła – posłanego.

Sami Apostołowie nazywali też siebie prezbiterami (2J 1 ; 3J 1 ; 1P 5:1) i biskupami :Dz 1:20 (την επισκοπην αυτου λαβετω ετερος – doglądanie jego niech inny weźmie [o wyborze następcy Judasza])

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz