Dar miłości i posłuszeństwa Jezusa ,aż do ostatniego tchnienia, jest głownie darem dla Ojca: jest to tajemnica ofiary, która Ojciec przyjmuje, odwzajemniając bezgraniczne oddanie swojego Syna swoim Ojcowskim oddaniem – a był to dar nowego Życia nieśmiertelnego w zmartwychwstaniu.
Eucharystia zawiera niezatarty zapis męki i śmierci Pana. Nie jest tylko przywołaniem tego wydarzenia, lecz jego sakramentalnym uobecnieniem. Jest Ofiarą Krzyża, która trwa przez wieki. Ofiara ta ma do tego stopnia decydujące znaczenie dla zbawienia rodzaju ludzkiego, że Jezus złożył ją i wrócił do Ojca dopiero wtedy, gdy zostawił nam środek umożliwiający uczestnictwo w niej, tak jakbyśmy byli w niej obecni. W ten sposób wierny może uczestniczyć w niej i korzystać z jej niewyczerpalnych owoców.Ofiara eucharystyczna uobecnia także tajemnice zmartwychwstania, w której ofiara znajduje swoje wypełnienie. Jako żywy i zmartwychwstały, Chrystus może uczynić sienie w eucharystii chlebem życia (Jan Paweł II Ecclesia de Eucharistia 11. 14).
Przenajświętsza Ofiara Ołtarza jest prawdziwym i istotnym ofiarowaniem, w którym Najwyższy Kapłan to samo czyni przez niekrwawą ofiarę, co uczynił już na krzyżu, ofiarując siebie samego Ojcu Przedwiecznemu. Sposób ofiarowania Chrystusa jest odmienny, skoro Jego ludzka natura jest w stanie chwały. Niemożliwe jest już przelanie krwi. Jednakowoż to ofiarowanie jest nam ukazane przez zewnętrzne znaki, które są symbolem Jego śmierci. Postaci eucharystyczne pod którymi jest On obecny, wyobrażają krwawe rozdzielenie Ciała i Krwi (Pius XII Mediator Dei 25).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz