25 sty 2010

Św. Piotr i Św. Paweł – wspólna misja.



Ga 2:7-8 BT "Wręcz przeciwnie, stwierdziwszy, że mnie zostało powierzone głoszenie Ewangelii wśród nieobrzezanych, podobnie jak Piotrowi wśród obrzezanych -Ten bowiem, który współdziałał z Piotrem w apostołowaniu obrzezanych, współdziałał i ze mną wśród pogan-"

Powołując się na ten cytat niektórzy dowodzą ,że św. Piotrowi nie zlatał powierzony powszechny Prymat. Czy rzeczywiście Apostołom została powierzona odmienna misja ? Czy spotkanie Pawła z Piotrem było swego rodzaju podziałem stref wpływów? Zobaczmy co a ten temat mówią inne pisma Nowego Testamentu:

Według zamysłu Jezusa posłanie wszystkich Apostołów miało wymiar powszechny:

Mt 28:19 BT "Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego."

Jednak jak można wyczytać z Dziejów, misja wśród pogan nie rozwinęła się od razu i spotykała się z pewna opozycja, która prawdopodobnie wynikała przekonania, że aby zostać chrześcijaninem najpierw konieczne jest przyjecie Prawa Mojżeszowego.

W winku pierwszych prześladowań nastąpiło rozproszenie części chrześcijan. Niektórzy jak diakon Filip dotarli do Samarii:

Dz 8:12 BT "Lecz kiedy uwierzyli Filipowi, który nauczał o królestwie Bożym oraz o imieniu Jezusa Chrystusa, zarówno mężczyźni, jak i kobiety przyjmowali chrzest."

Apostołowie w Jerozolimie dowiedziawszy się o tym wysłali do Samarii Piotra i Jana:

Dz 8:15-17 BT "którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego.(16) Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa.(17) Wtedy więc wkładali /Apostołowie/ na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego."

Jednak Samarytanie nie byli poganami, chociaż się z nich wywodzili (można byłoby ich określić jako schizmatyków). Byli to potomkowie ludów, które sprowadzili Asyryjczycy po upadku Królestwa Izraela (Północnego). Bardzo wcześnie przyjęli judaizm:

2Krl 17:26-28 BT "Doniesiono więc królowi asyryjskiemu: Ludy, które zabrałeś do niewoli i osiedliłeś w miejscowościach Samarii, nie znają obrzędu Boga tego kraju. I nasłał na nich lwy, które ich zabijają, ponieważ nie znają oni obrzędu Boga kraju.(27) Wtedy król asyryjski przykazał: Zaprowadźcie tam jednego z kapłanów, których stamtąd zabraliście do niewoli. Niech idzie i mieszka tam, i naucza ich obrzędu Boga tego kraju!(28) Wtedy jeden z kapłanów, których zabrano do niewoli z Samarii, odszedł i zamieszkał w Betel, i pouczał ich, jak mają oddawać cześć Panu."

W czasach Jezusa Samaria posiadało własną Świątynie , tak samo jak w okresie podzielonych królestw.

Jezus nauczał w Samarii i wielu mieszkańców uwierzyło w Niego:

J 4:39 BT "Wielu Samarytan z owego miasta zaczęło w Niego wierzyć dzięki słowu kobiety świadczącej: Powiedział mi wszystko, co uczyniłam."

Dalej mamy informacje ,że Filip ochrzcił dworzanina etiopskiego (Dz 8,25-39), który jechał do Jerozolimy oddać pokłon Bogu – był więc to prozelita.

Po opisie nawrócenia św. Pawła Ananiasz otrzymuje objawienie: Dz 9:15 BT "Idź - odpowiedział mu Pan - bo wybrałem sobie tego człowieka za narzędzie. On zaniesie imię moje do pogan i królów, i do synów Izraela."

Jednak Paweł po swoim chrzcie głosił Jezusa wyłącznie Żydom (Dz 9:20-27). Rozprawiał też z hellenistami (Dz 9,28), czyli z Żydami mieszkającymi poza Palestyna i mówiącymi po grecku (por Dz 6,1).

Za początek misji wśród pogan należy zatem uznać chrzest udzielony Korneliuszowi przez św. Piotra: Dz 10:47-48 BT "Wtedy odezwał się Piotr: Któż może odmówić chrztu tym, którzy otrzymali Ducha Świętego tak samo jak my?(48) I rozkazał ochrzcić ich w imię Jezusa Chrystusa. Potem uprosili go, aby zabawił <u nich> jeszcze kilka dni."

Apostołowie i bracia przebywający w Judei są oburzeni: Dz 11:3 BT "Wszedłeś do ludzi nieobrzezanych - mówili - i jadłeś z nimi." Piotr wyjaśnia swoja decyzję powołując się na słowa Jezusa i otrzymane objawienie, które zamyka definitywnie sprawę: Dz 11:16-18 BT "Przypomniałem sobie wtedy słowa, które wypowiedział Pan: 'Jan chrzcił wodą, wy zaś ochrzczeni będziecie Duchem Świętym'.(17) Jeżeli więc Bóg udzielił im tego samego daru co nam, którzyśmy uwierzyli w Pana Jezusa Chrystusa, to jakżeż ja mogłem sprzeciwiać się Bogu?(18) Gdy to usłyszeli, zamilkli. Wielbili Boga i mówili: A więc i poganom udzielił Bóg [łaski] nawrócenia, aby żyli."

Rozproszeni uczniowie docieraja do Fenicji, na Cypr i do Antiochii, głosząc ewangelię jedynie Żydom (Dz 11,19). Jednak: Dz 11:20-21 BT "Niektórzy z nich pochodzili z Cypru i z Cyreny. Oni to po przybyciu do Antiochii przemawiali też do Greków i opowiadali Dobrą Nowinę o Panu Jezusie.(21) A ręka Pańska była z nimi, bo wielka liczba uwierzyła i nawróciła się do Pana." Gdy wieść doszła o tym do Jerozolimy wysłany został Barnaba, który rozpoczą systematyczną misje wśród pogan, doierając sobie za pomocnika Pawła. Po pewnym czasie obaj wybrali siię na dzalszą działalność misyjną.(Dz 11,22-30). Działają na obszarze Anatolii głosząc Słowo Boże zarówno Żydom jak i poganom (Dz 13,1-14,28). Gdy drogi Pawła i Barnaby rozchodzą się Paweł nadal zachowuje ten sam schemat misii: Dz 28:23-28 BT "Wyznaczywszy mu dzień, w większej liczbie przyszli do niego do mieszkania, a on przytaczał im świadectwa o królestwie Bożym; od rana aż do wieczora przekonywał ich o Jezusie na podstawie Prawa Mojżeszowego i Proroków.(24) Jedni dali się przekonać o tym, co mówił, drudzy nie wierzyli.(25) Poróżnieni między sobą zabierali się do odejścia. Wtedy Paweł powiedział to jedno: Trafnie rzekł Duch Święty do ojców waszych przez proroka Izajasza:(26) Idź do tego ludu i powiedz: Usłyszycie dobrze, ale nie zrozumiecie, i dobrze będziecie widzieć, a nie zobaczycie.(27) Bo otępiało serce tego ludu. Usłyszeli niechętnie i zamknęli oczy, aby przypadkiem nie zobaczyli oczami i uszami nie usłyszeli, i nie zrozumieli sercem, i nie nawrócili się, i abym ich nie uleczył.(28) Wiedzcie więc, że to zbawienie Boże posłane jest do pogan, a oni będą słuchać."



Przyjrzyjmy się następnie działalności misyjnej św. Piotra o której sam opowiada:

Dz 15:7-9 BT "Po długiej wymianie zdań przemówił do nich Piotr: Wiecie, bracia, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli.(8) Bóg, który zna serca, zaświadczył na ich korzyść, dając im Ducha Świętego tak samo jak nam.(9) Nie zrobił żadnej różnicy między nami a nimi, oczyszczając przez wiarę ich serca."

Z Listów św. Pawła do Koryntian i Galatów dowiadujemy się ,że Piotr przenywał i zapewne nauczał wśród pogan:

1Kor 1:12 BT "Myślę o tym, co każdy z was mówi: Ja jestem Pawła, a ja Apollosa; ja jestem Kefasa, a ja Chrystusa."

Ga 2:11 BT "Gdy następnie Kefas przybył do Antiochii, otwarcie mu się sprzeciwiłem, bo na to zasłużył."

Z listów św. Piotra dowiadujemy się pośrednio, że przebywał w Rzymie:1P 5:13 BT "Pozdrawia was ta, która jest w Babilonie razem z wami wybrana, oraz Marek, mój syn.", a swoje pismo kieruje do chrześcijan Azji Mniejszej.



Św. Piotr i Paweł mają takie samo rozumienie Wolności Ewangelicznej od Prawa Mojżeszowego:

Dz 15:7-11 BT "Po długiej wymianie zdań przemówił do nich Piotr: Wiecie, bracia, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli.(8) Bóg, który zna serca, zaświadczył na ich korzyść, dając im Ducha Świętego tak samo jak nam.(9) Nie zrobił żadnej różnicy między nami a nimi, oczyszczając przez wiarę ich serca.(10) Dlaczego więc teraz Boga wystawiacie na próbę, wkładając na uczniów jarzmo, którego ani ojcowie nasi, ani my sami nie mieliśmy siły dźwigać.(11) Wierzymy przecież, że będziemy zbawieni przez łaskę Pana Jezusa tak samo jak oni."

Ga 3:11-14 BT "A że w Prawie nikt nie osiąga usprawiedliwienia przed Bogiem, wynika stąd, że sprawiedliwy z wiary żyć będzie.(12) Prawo nie opiera się na wierze, lecz /mówi/: Kto wypełnia przepisy, dzięki nim żyć będzie.(13) Z tego przekleństwa Prawa Chrystus nas wykupił - stawszy się za nas przekleństwem, bo napisane jest: Przeklęty każdy, którego powieszono na drzewie -(14) aby błogosławieństwo Abrahama stało się w Chrystusie Jezusie udziałem pogan i abyśmy przez wiarę otrzymali obiecanego Ducha."



1.Pierwszym który ochrzcił poganina był św. Piotr

2.Św.Piotr miał świadomość swojego posłania do pogan i głosił im Ewangelię.

3.Św. Paweł nauczał zarówno Żydów jak i pogan

4.Obaj Apostołowie nauczali identycznie o tym, że Prawo Mojżeszowe nie jest źródłem zbawienia i nie obowiązuje chrześcijan.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz