28 lut 2011

Czcić Ojca i Syna

J 5:22-23 Bp "Ojciec nie sądzi nikogo, ale cały sąd oddał Synowi,(23) aby wszyscy tak czcili [τιμωσιν] Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, ten nie czci Ojca, który Go posłał."


 

τιμαω – czcić, szanować

Odpłata za uczynki według św. Pawła

1Kor 9:24-27 Bp "Czy nie wiecie, że chociaż na stadionie biegną wszyscy zawodnicy, to jednak tylko jeden otrzymuje nagrodę. Dlatego tak biegnijcie, abyście ją osiągnęli!(25) Każdy, kto bierze udział w zawodach sportowych, odmawia sobie wszystkiego. Oni walczą, aby otrzymać w nagrodę wieniec, który przemija, a my walczymy o nagrodę nie przemijającą.(26) Ja więc nie biegnę na oślep, a kiedy uderzam, nie trafiam w próżnię, lecz poskramiam i ujarzmiam moje ciało, abym nauczając innych sam nie odpadł (w zawodach)."

Flp 3:12-13 Bp  „Nie dlatego, żebym już to zdobył i osiągnął doskonałość, lecz staram się ze wszystkich sił pochwycić Chrystusa Jezusa, tak jak ja (przez Niego) zostałem pochwycony.(13) Bracia, ja nie myślę, że już to osiągnąłem. Ale jedno czynię: zapominając o tym, co poza mną, usilnie podążam ku temu, co przede mną,”

2Kor 5:10 Bp "Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę, na jaką zasłużył za życia w ciele, dobrą lub złą."

Rz 2:6 Bp "Bóg właśnie odpłaci każdemu zgodnie z jego uczynkami."

Rz 14:10 Bp "Ty natomiast dlaczego osądzasz twego brata? A ty dlaczego potępiasz twego brata? Wszyscy przecież staniemy przed trybunałem Boga,"

1Kor 3:11-15 Bp "Nikt bowiem nie może położyć innego fundamentu, oprócz tego, który już został położony, a jest nim Jezus Chrystus.(12) Czy ktoś buduje na tym fundamencie złotem, srebrem czy drogimi kamieniami, czy też drzewem, sianem lub słomą,(13) okaże się w dzień sądu, który ujawni dzieło każdego. Objawi się on w ogniu, a ogień ten wypróbuje, jakie jest dzieło każdego.(14) Jeżeli czyjeś dzieło ostoi się, to budowniczy otrzyma nagrodę.(15) Jeżeli zaś spłonie, to utraci on nagrodę, choć sam ocaleje, lecz będzie podobny do tego, kto przeszedł przez ogień."

2Kor 9:8 Bp "Bóg może was obdarzyć obfitymi łaskami, abyście mając zawsze wszystkiego tyle, ile wam potrzeba, spełniali jak najczęściej wszelkie dobre uczynki,"

Oręż duchowy.

2Kor 10:4-5 Bp "Oręż, którym posługujemy się w walce, nie jest bowiem czysto ludzki, lecz zawiera moce Boże, które burzą nawet warowne twierdze. Burzymy rozumowania(5) i wszelką wyniosłość, która podnosi się przeciw poznaniu Boga, a każdy umysł skłaniamy do posłuszeństwa Chrystusowi."


 

Jaka jest natura owego "Bożego oręża" mającego moc doprowadzić do posłuszeństwa Jezusowi?

Przyjrzyjmy się zwycięstwu samego Jezusa: J 16:33 Bp "Świat będzie was uciskał, lecz ufajcie, Jam zwyciężył świat." Zwycięstwo dokonało się przez Krzyż i cierpienia towarzyszące Zbawicielowi przez całe ziemskie życie: Mt 26:38 Bp "I mówi do nich: - Wielki smutek ogarnął moją duszę. Zostańcie tutaj i czuwajcie ze Mną." Udział w zwycięstwie Jezusa dokonuje się przez zjednoczenie z Jego cierpieniem: Lk 9:23 Bp "A do wszystkich mówił: - Jeśli kto chce iść za Mną, niech wyrzeknie się siebie i codziennie bierze swój krzyż, i idzie ze Mną."

Jezus nie obiecuje nam w pielgrzymce do Nieba pociech i radości, ale cierpienia, prześladowania i smutek. Św. Paweł precyzuje: Dz 14:22 Bp "Umacniając przekonania uczniów, zachęcali ich do wytrwania w wierze tymi słowami: 'Trzeba pokonać wiele trudności, by wejść do królestwa Bożego'."

Słabość, a nie pociecha towarzyszyły Apostołowi podczas jego pracy misyjnej:

2Kor 11:23-30 Bp "Sługami Chrystusa są? Teraz zdobędę się na szaleństwo - ja jestem nim jeszcze bardziej, bo większe niż inni ponosiłem trudy, znosiłem cięższe więzienie i daleko większe chłosty. Często znajdowałem się w niebezpieczeństwie śmierci.(24) Pięć razy byłem skazany przez Żydów na chłostę i otrzymałem owych 'czterdzieści uderzeń bez jednego'.(25) Trzy razy bito mnie rózgami, raz kamienowano, trzy razy przeżyłem rozbicie okrętu i (jako rozbitek) całą dobę spędziłem na głębinie morskiej.(26) Często podróżowałem i groziły mi niebezpieczeństwa na rzekach i ze strony zbójców, własnego narodu i pogan. Niebezpieczeństwa w mieście, na pustyni i na morzu, ze strony fałszywych braci.(27) Spędziłem życie w trudzie i mozole, często wśród nie przespanych nocy, w głodzie i pragnieniu, w częstych postach, w zimnie i nagości.(28) Oprócz tego wszystkiego dręczy mnie codziennie troska o wszystkie Kościoły.(29) Kto jest słaby, a ja nie odczuwam tej słabości? Kto się gorszy, a ja z tego powodu nie płonę?(30) Jeżeli już trzeba się chlubić, to będę się chlubił z moich słabości."

2Kor 12:7-10 Bp "Abym zaś ogromem objawień nie pysznił się, w moje ciało został wbity kolec, jakby wysłannik szatana, który mnie policzkuje, abym nie unosił się pychą.(8) Dlatego trzy razy prosiłem Pana, aby odstąpił ode mnie,(9) ale Pan nie odpowiedział: 'Wystarcza ci moja łaska. Moc okazuje swoją skuteczność w słabości'. Najchętniej więc będę się chlubił z moich słabości, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa.(10) Z tych względów upodobałem sobie słabości, poniewierki i niedostatki, prześladowania i uciski (znoszone) dla Chrystusa. Kiedy bowiem odczuwam słabość, wtedy właśnie jestem mocny."

Apostoł Narodów czerpał siłę z Krzyża:

Ga 2:20 Bp "Już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Żyję teraz na ziemi, żyję w wierze Syna Bożego, który mnie umiłował i ofiarował się za mnie."

Ga 6:14 Bp "Ja natomiast chcę jedynie chlubić się krzyżem naszego Pana, Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się dla mnie ukrzyżowany, a ja dla świata."