29 lis 2009

2Tm 4:1-5 BT „Zaklinam cię wobec Boga i Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, i na Jego pojawienie się, i na Jego królestwo:(2) głoś naukę, nastawaj w porę, nie w porę, /w razie potrzeby/ wykaż błąd, poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć nauczasz.(3) Przyjdzie bowiem chwila, kiedy zdrowej nauki nie będą znosili, ale według własnych pożądań - ponieważ ich uszy świerzbią - będą sobie mnożyli nauczycieli.(4) Będą się odwracali od słuchania prawdy, a obrócą się ku zmyślonym opowiadaniom.(5) Ty zaś czuwaj we wszystkim, znoś trudy, wykonaj dzieło ewangelisty, spełnij swe posługiwanie!”

1Tm 6:3-6 BT „Jeśli ktoś naucza inaczej i nie trzyma się zdrowych słów Pana naszego Jezusa Chrystusa oraz nauki zgodnej z pobożnością,(4) jest nadęty, niczego nie pojmuje, lecz choruje na dociekania i słowne utarczki. Z nich rodzą się: zawiść, sprzeczka, bluźnierstwa, złośliwe podejrzenia,(5) ciągłe spory ludzi o wypaczonym umyśle i którym brak prawdy - ludzi, którzy uważają, że pobożność jest źródłem zysku.(6) Wielkim zaś zyskiem jest pobożność wraz z poprzestawaniem na tym, co wystarczy.”

Sługa Boży Ojciec Święty Pius XII


Boże w Trójcy Świętej Jedyny, który Słudze Twemu Piusowi XII przez następstwo św. Piotra powierzyłeś klucze swego Królestwa, spraw, pokornie Cię prosimy, aby ten żarliwy obrońca wolności Twojego Kościoła i apostoł pokoju został wyniesiony do chwały ołtarzy i był naszym orędownikiem przed Twoim Tronem.

Wniebowzięta Królowo Niebios i Ziemi, Najświętsza Panno Maryjo, spójrz łaskawie na wiarę Ojca Św. Piusa XII, na którego włożyłaś koronę duchowego męczeństwa, a który całkowicie powierzył się Twemu Niepokalanemu Sercu, i spraw, aby za jego wstawiennictwem Wszechmogący Bóg przyjął moje osobiste prośby.

Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

24 lis 2009

Chrzest dzieci

To że w pierwotnym Kościele chrzest udzielany był też dzieci rodziców chrześcijańskich pośrednio ukazują cytaty:

1Kol 7:14 bt Uświęca się bowiem mąż niewierzący dzięki swej żonie, podobnie jak świętość osiągnie niewierząca żona przez "brata". W przeciwnym wypadku dzieci wasze byłyby nieczyste, teraz zaś są święte. (Określenie „święty” było powszechnie stosowane w NT na określenie członków Kościoła.)

Kol 3,20 bt (20) Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom we wszystkim, bo to jest miłe w Panu.

(Dzieci są tutaj traktowane jako „służące Chrystusowi jako Panu” (por Kol 3,24).)

List do Kolosan (2,11 nn.) ukazuje chrzest jako „obrzezanie Chrystusowe”. W Judaizmie obrzezanie dokonywano u niemowląt w celu włączenia ich do wspólnoty.

Również opisy gdzie chrzest przyjmowały „całe domy” sugeruje możliwość chrzczenia dzieci.: Dz 16,15.33; 1 Kor 1,16.

Świadectwa Tradycji są bardziej jednoznaczne:

Św. Justyn Męczennik „Apologia pierwsza” 15 opowiada o chrześcijanach , którzy „od dzieciństwa byli uczniami”.

Św. Polikarp mówi o sobie ,że jest sługa Chrystusa od 86 lat.

Św. Ireneusz z Lyonu „Adversus Haereses” 2,22 pisze o Jezusie jako tym, który daje zbawienie w każdym wieku i wyraźnie włącza do nich niemowlęta i małe dzieci.

„Tradycja Apostolska” 21 stwierdza ,że małe dzieci są chrzczone najpierw, i ponieważ nie mogą wypowiadać się same, ich rodzice czynią to za nie.

Orygenes i św. Cyprian traktują chrzest dzieci jako normalna praktykę, którą Kościół otrzymał od Apostołów.

Wiadomo ,że niektórzy chrześcijanie , pochodzący z rodzin chrześcijańskich, w pierwszych wiekach przyjmowali chrzest jako dorośli; jak np. św. Augustyn. Jednak stwierdza, że powodem tego faktu nie był jakiś formalny zakaz, ale surowa praktyka pokutna, oraz ,że normom był chrzest dzieci znajdujących się w niebezpieczeństwie śmierci.

Chrzest – potop- nowe stworzenie

Po stworzeniu „na początku” nieba i ziemi Księga Rodzaju podaje ,że ziemia była bezładem i pustkowiem: pogrążona w chaosie przedstawionym jako „bezmiar wód”. Dalszy etap stworzenia polegał na rozdzieleniu wód na te znajdujące się nad i pod sklepieniem w ten sposób powstał firmament niebieski. Następnie wody znajdujące się pod sklepieniem zostały zebrane w jedno miejsce i tak powstał suchy ląd.

Rdz 1:6-10 BT „A potem Bóg rzekł: Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj ono oddzieli jedne wody od drugich!(7) Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem; a gdy tak się stało,(8) Bóg nazwał to sklepienie niebem. I tak upłynął wieczór i poranek - dzień drugi.(9) A potem Bóg rzekł: Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha! A gdy tak się stało,(10) Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg widząc, że były dobre,”

Niektóre psalmy ukazują to uporządkowanie chaosu jako walkę Boga z „potworem” (uosobieniem Morza)

Ps 74:13-15 BT „Ty ujarzmiłeś morze swą potęgą, skruszyłeś głowy smoków na morzu.(14) Ty zmiażdżyłeś łby Lewiatana, wydałeś go na żer potworom morskim.(15) Ty otworzyłeś źródła i strumienie; Ty wysuszyłeś rzeki stale płynące.”

Ps 89:10-12 BT „Ty ujarzmiasz pyszne morze, Ty poskramiasz jego wzdęte bałwany.(11) Ty podeptałeś Rahaba jak padlinę, rozproszyłeś Twych wrogów możnym Twym ramieniem.(12) Twoje jest niebo i Twoja jest ziemia; Ty założyłeś świat wraz z tym, co go napełnia;”

Przy czym prawda o tym, że „Morze” jest stworzenie jest jasno określona:

Ps 95:5 BT „Morze jest Jego własnością: bo On sam je uczynił, i stały ląd ukształtowały Jego ręce.”

Ps 146:6 BT "który stworzył niebo i ziemię, i morze ze wszystkim, co w nich istnieje. On wiary dochowuje na wieki,

Grzech jaki zapanował po upadku był powodem potopu, czyli powrotu stworzenia do pierwotnego stanu chaosu:

Rdz 7:19-23 BT „Wody bowiem podnosiły się coraz bardziej nad ziemię, tak że zakryły wszystkie góry wysokie, które były pod niebem.(20) Wody się więc podniosły na piętnaście łokci ponad góry i zakryły je.(21) Wszystkie istoty poruszające się na ziemi z ptactwa, bydła i innych zwierząt i z wszelkich jestestw, których było wielkie mnóstwo na ziemi, wyginęły wraz ze wszystkimi ludźmi.(22) Wszystkie istoty, w których nozdrzach było ożywiające tchnienie życia, wszystkie, które żyły na lądzie, zginęły.(23) I tak Bóg wygubił doszczętnie wszystko, co istniało na ziemi, od człowieka do bydła, zwierząt pełzających i ptactwa powietrznego; wszystko zostało doszczętnie wytępione z ziemi. Pozostał tylko Noe i to, co z nim było w arce.”

Zamiarem Boga nie było unicestwienie stworzenia ale jego odrodzenie. Słowa jakie skierował Bóg do „reszty” ocalałej z potopu są identyczne jak te które usłyszeli pierwsi ludzie:

Rdz 8:16-17 BT „Wyjdź z arki wraz z żoną, synami i z żonami twych synów.(17) Wyprowadź też z sobą wszystkie istoty żywe: z ptactwa, bydła i zwierząt pełzających po ziemi; niechaj rozejdą się po ziemi, niech będą płodne i niech się rozmnażają.”

Ta idea stworzenia na nowo została podjęta w Listach św. Piotra. Świat pogrążony w złu musi zostać zniszczony:

2P 2:5 BT "jeżeli staremu światu nie odpuścił, ale jako ósmego Noego, który ogłaszał sprawiedliwość, ustrzegł, gdy zesłał potop na świat bezbożnych;"

2P 3:5-6 BT „... niebo było od dawna i ziemia, która z wody i przez wodę zaistniała na słowo Boże,(6) i przez nią ówczesny świat zaginął wodą zatopiony.”

Ocaleją (zostaną zbawieni) ci którzy stali się nowym stworzeniem w Chrystusie, przez chrzest (por 2 Kor 5,17):

1P 3:20-21 BT „niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego cierpliwość Boża oczekiwała, a budowana była arka, w której niewielu, to jest osiem dusz, zostało uratowanych przez wodę.(21) Teraz również zgodnie z tym wzorem ratuje was ona we chrzcie nie przez obmycie brudu cielesnego, ale przez zwróconą do Boga prośbę o dobre sumienie, dzięki zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa.”


SOBÓR WATYKAŃSKI DRUGI NALEŻY INTERPRETOWAĆ W DUCH CAŁEGO NAUCZANIA KOŚCIOŁA

22 lis 2009

Najwyższa władza w Kościele.

LG 18 Obecny Sobór święty, idąc w ślady pierwszego Soboru Watykańskiego, zgodnie z nim poucza i oświadcza, że Jezus Chrystus, Pasterz wiekuisty, założył Kościół, posławszy Apostołów, tak jak sam został posłany przez Ojca (por. J 20,21), chciał też, aby ich następcy, mianowicie biskupi, byli w Kościele Jego pasterzami aż do skończenia świata. Żeby zaś episkopat był jedyny i niepodzielny, postawił nad innymi Apostołami świętego Piotra i w nim ustanowił trwałą i widzialną zasadę i fundament jedności i wspólnoty (communio). Tę naukę o ustanowieniu, wiecznej trwałości, znaczeniu i naturze świętego prymatu Biskupa Rzymskiego i o jego nieomylnym urzędzie nauczycielskim Sobór święty na nowo wszystkim wiernym do wierzenia podaje, a kontynuując rozpoczęte dzieło, postanawia wszem wobec przedstawić i ogłosić naukę o biskupach, następcach Apostołów, którzy wraz z następcą Piotra, Namiestnikiem Chrystusowym, i widzialną Głową całego Kościoła, zarządzają domem Boga żywego.
LG 22. Jak z ustanowienia Pańskiego święty Piotr i reszta Apostołów stanowią jedno Kolegium apostolskie, w podobny sposób Biskup Rzymski, następca Piotra, i biskupi, następcy Apostołów, pozostają we wzajemnej łączności (...)Kolegium albo ciało biskupie posiada władzę autorytatywną jedynie wtedy, gdy się je bierze łącznie z Biskupem Rzymskim, następcą Piotra, jako jego głową, i gdy nienaruszoną zostaje władza zwierzchnia tego ostatniego nad wszystkimi, zarówno Pasterzami, jak wiernymi. Albowiem Biskup Rzymski z racji swego urzędu, mianowicie urzędu Zastępcy Chrystusa i Pasterza całego Kościoła, ma pełną, najwyższą i powszechną władzę nad Kościołem i władzę tę zawsze ma prawo wykonywać w sposób nieskrępowany. Stan zaś biskupi, który jest następcą Kolegium Apostolskiego w nauczycielstwie i w rządzeniu pasterskim, co więcej, w którym trwa nieprzerwanie ciało apostolskie, stanowi również razem z głową swoją, Biskupem Rzymskim, a nigdy bez niego, podmiot najwyższej i pełnej władzy nad całym Kościołem, władza ta jednak może być wykonywana nie inaczej jak tylko za zgodą Biskupa Rzymskiego.
„Wstępna nota wyjaśniająca”
Rozróżnienie zachodzi nie miedzy Biskupem Rzymskim i Biskupami wziętymi kolektywnie, lecz miedzy Biskupem rzymskim oddzielnie i Biskupem Rzymskim razem z Biskupami. Do osadu Papieża, należy określenia w jaki sposób [najwyższa władza] powinna być sprawowana osobiście czy kolegialnie.
Papież, może w każdym czasie wykonywać swa władzę według własnej woli. Kolegium zaś, choć istnieje zawsze, nie zawsze jest w pełnym akcie, przeciwnie, tylko od czasu do czasu działa aktem ściśle kolegialnym i nie inaczej jak za zgodą Głowy Kolegium.

Kto należy do Kościoła ?

Leon XIII encyklika “Statis conitum”

Nas więc niech nie odmawiają słuchać i podporządkować się...ci wszyscy, którzy...chociaż Jezusa wyznają , Alę błąkają się z dala od Jego Oblubienicy. Jednak jest to konieczne, aby ci, którzy przyjmują Chrystusa, przyjmowali Go całego. Cały Chrystus to głowa i ciało. Nie znajdują się w Kościele ci którzy ...nie uczestniczą w jedności Kościoła.

[Ci co mają] za ojca prawdziwego Boga...nie mogą zaliczyć się do jego synów bez przybrania sobie jako Brata Jezusa , jak również Kościoła za matkę.

Pius XII encyklika „Mystici Corporis”

Tak więc przez obmycie wodą Chrztu św., ci którzy narodzili się dla tego śmiertelnego życia, nie tylko odradzają się ze śmierci grzechu i stają się członkami Kościoła, lecz nadto naznaczeni duchowym charakterem stają się zdatnymi i zdolnymi do przyjmowania reszty świętych darów Bożych.

Do członków Kościoła w rzeczywistości zaliczać trzeba tych tylko ludzi, którzy sakrament odrodzenia na Chrzcie św. przyjęli i wyznają prawdziwą wiarę, a nie pozbawili się sami w niegodny sposób łączności z Kościołem, ani też władza prawowita nie wyłączyła ich z grona wiernych za bardzo ciężkie przewinienia. "W jednym bowiem duchu, mówi Apostoł, wszyscyśmy w jedno ciało ochrzczeni, czy to Żydzi czy poganie, czy niewolnicy czy wolni" (I. Kor. 12, 13). Jako więc w prawdziwym zgromadzeniu wiernych jedno mamy ciało, jednego ducha, jednego Pana i jeden chrzest, tak też możemy mieć jedną wiarę, tak iż kto Kościoła słuchać się wzdryga, ten ma być, według rozkazu samego Chrystusa, uważany za poganina i jawnogrzesznika (Efez. 4, 5; Mt. 18,17). Dlatego też ci, co wiarą i rządami są od siebie oddzieleni, nie mogą być w takim jednolitym Ciele i w jego jedynym Boskim duchu.

Pius XI encyklika „Quas primas”

Wskutek nauki ksiąg świętych, musiało zaiste wynikać, żeby Kościół katolicki, to królestwo Chrystusa na ziemi, mające się rozszerzać na wszystkich ludzi i na wszystkie krainy. [Do tego królestwa] nie mogą inaczej , jak przez wiarę i chrzest.

[Królestwo Chrystusa] rozciąga się nie tylko na ludy katolickie, lub jedynie na tych, którzy obmyci w sakra męcie chrztu, w rzeczywistości prawie należą do Kościoła, chociaż błędne mniemania uwiodły ich na bezdroża albo niezgoda rozdziela od miłości: lecz obejmuje ono także wszystkich niechrześcijan, tak, że cały ród ludzki prawdziwie należy do królestwa Jezusa Chrystusa.

Żeby mieć pełny obraz nauczana przed soborowego na ten temat , trzeba odwołać się do poglądów, które chociaż nie znalazły się w nauczaniu Magisterium były powszechnie akceptowana. Stałym elementem nauczania jest dogmat o konieczności Kościoła do zbawienia, równocześnie głoszono, że ci którzy bez własnej winy znajdują się poza Kościołem, przy pomocy łaski Bożej mogą osiągnąć zbawienie.(por. kard. P. Gasparri „Katechizm Katolicki” nn. 162, 163). Jak to możliwe ? Odpowiedzią będzie tradycyjna nauka katolicka o Kościele, który „składał się” z Ciała - widzialna instytucja - i Duszy, - łaska uświęcająca,- (P. Gasparri K.K. nn.134,135)

W tym sensie jest prawdą, także w odniesieniu do odłączonych od zewnętrznego organizmu Kościoła, że nie zostają oni zbawieni ani bez, ani przeciw Kościołowi Chrystusa, ale w nim. (K. Adam „Natura katolicyzmu”)

Konstytucja dogmatyczna o Kościele

3.Żeby wypełnić wolę Ojca, Chrystus zapoczątkował Królestwo niebieskie na ziemi i objawił nam tajemnicę Ojca, a posłuszeństwem swym dokonał odkupienia. Kościół, czyli Królestwo chrystusowe, już teraz obecne w tajemnicy, dzięki mocy Bożej rośnie w sposób widzialny w świecie.

Skoro Kościół to Królestwo „obecne w tajemnicy” to obejmuje on wszystkich uświęconych przez łaskę,która ma związek z Kościołem (Dominus Iesus 20). Dlatego do Ludu Bożego należą lub są mu przyporządkowani zarówno wierni katolicy, jak inni wierzący w Chrystusa, jak wreszcie wszyscy w ogóle ludzie, z łaski Bożej powołani do zbawienia. (LG 13).

21 lis 2009

Litania Do Chrystusa Króla



Kyrie elejson , Chryste elejson , Kyrie elejson .

Chryste usłysz nas , Chryste wysłuchaj nas .

Ojcze z nieba Boże , zmiłuj się nad nami .

Synu Odkupicielu świata Boże , zmiłuj się nad nami .

Duchu Święty Boże , zmiłuj się nad nami .

Święta Trójco Jedyny Boże zmiłuj się nad nami .

Chryste Królu , Boże z Boga , Światłości z Światłości , Przyjdź Królestwo Twoje !

Chryste Królu , Obrazie Boga niewidzialnego ,

Chryste Królu , w którym wszystkie rzeczy stworzone są ,

Chryste Królu , przez którego świat jest stworzony ,

Chryste Królu , z Dziewicy zrodzony ,

Chryste Królu , prawdziwy Boże i prawdziwy Człowiecze,

Chryste Królu , uwielbiony przez pastuszków i Trzech Króli ,

Chryste Królu , Prawodawco najwyższy ,

Chryste Królu , Źródło i wzorze wszelkiej świętości ,

Chryste Królu , Droga nasza , Prawdo i Żywocie nasz ,

Chryste Królu, Któremu jest dana wszelka władza na niebie i na ziemi, Panuj nad Duszami

Chryste Królu , Kapłanie Przedwieczny ,

Chryste Królu rozumu ,

Chryste Królu woli ,

Chryste Królu cierpienia , cierniem ukoronowany ,

Chryste Królu pokory , przez urąganie szkarłatem odziany ,

Chryste Królu , Oblubieńcze Dziewic ,

Chryste Królu , który w Marii Magdalenie uczyniłeś życie pokutne ,

Chryste Królu , którego Królestwo nie jest z tego świata ,

Chryste Królu , przez królewski Dar Twojej Miłości , Eucharystię św.

Chryste Królu ,Arcydzieło Wszechmocy Ojca i Miłości Ducha Świętego, Panuj nad rodzinami

Chryste Królu , który podniosłeś małżeństwo do godności Sakramentu ,

Chryste Królu , który uczyniłeś pierwszy cud na godach w Kanie Galilejskiej ,

Chryste Królu , najmilszy Przyjacielu dzieci ,

Chryste Królu , który przez swe życie ukryte w Nazarecie dałeś przykład rodzicom i dzieciom,

Chryste Królu , który przez robotę rąk twoich uszlachetniłeś i uświęciłeś prace ,

Chryste Królu , który wskrzesiłeś z umarłych i oddałeś rodzinie młodzieńca z Naim , córkę Jaira i przyjaciela swego Łazarza ,

Chryste Królu , który przebaczyłeś grzesznej niewieście ,

Chryste Królu , przez twoją miłość do Marii i Józefa ,

Chryste, Królu Królów i Panie nad Panami , Panuj nad narodami !

Chryste, Królu wieków nieśmiertelny ,

Chryste, Królu chwały wiecznej ,

Chryste, Królu który kierujesz wojnami ,

Chryste Królu , Książe Pokoju ,

Chryste Królu , który na Swych ramionach nosisz znamię Panowania ,

Chryste Królu , którego Królestwo nie będzie końca ,

Chryste Królu , który zasiadasz nad Cherubinami ,

Chryste Królu , przez miłość , jaką we wszystkich czasach świadczyłeś narodom ,

które były Ci wierne , Panuj nad swymi nieprzyjaciółmi !

Chryste Królu , który „składasz mocarze ze stolicy , a podwyższasz niskich”

Chryste Królu , który druzgoczesz królów w dniu gniewu Twego ,

Chryste Królu , który śmiercią na krzyżu piekło pokonałeś ,

Chryste Królu , który Zmartwychwstaniem Twoim śmierć zwyciężyłeś ,

Chryste Królu , który przyjdziesz sądzić żywych i umarłych ,

Chryste Królu , w dniu Twojej potęgi , w chwale Świętych Twoich ,

Chryste Królu , przez Twoją miłosną modlitwę na krzyżu : „Ojcze , odpuść im, bo niewiedzą co czynią”

Baranku Boży , który gładzisz grzech świata , przepuść nam , Panie !

Baranku Boży , który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas , Panie !

Baranku Boży , który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami !

V. Królestwo Jego rozszerzać się będzie .

R. A pokój trwać będzie bez końca .

Módlmy się :

Wszechmogący , wiekuisty Boże , który wszystko odnowić chciałeś przez Najmilszego Syna Twego , Króla Wszechświata , racz w dobroci Twojej sprawić , aby wszystkie narody , rozdzielone przez grzech , poddały się słodkiej władzy Twojej . Przez tegoż Pana Naszego , Jezusa Chrystusa , który z Tobą żyje i króluje przez wszystkie wieki wieków . Amen .

Najświętsze Serce Pana Jezusa Przyjdź Królestwo Twoje , Przez Niepokalane Serce Maryi .