27 wrz 2013

Maryja zawsze Dziewica .


Mt 1:25 bt  "(25) lecz nie zbliżał się do Niej, porodziła Syna, któremu nadał imię Jezus."( και ουκ εγινωσκεν αυτην εως ου ετεκεν υιον και εκαλεσεν το ονομα αυτου ιησουν )

greckie εως oznacza koniec jakiejś czynności lub stanu.

Podobną konstrukcję co w Mt 1,25 spotykamy w greckim tłumaczeniu Starego Testamentu (LXX):
2Sm 6:23 bp  "(23) Mikal, córka Saula, nie miała dzieci do dnia swej śmierci."( και τη Μελχολ θυγατρι Σαουλ ουκ εγενετο παιδιου εως της ημερας του αποθανειν αυτην)
...nie oznacza to, że Mikal miała dzieci po śmierci ;).




16 wrz 2013

Jezus - Bóg



W Nowym testamencie jest dziewięć cytatów mówiących o Bóstwie Jezusa:
J 1:1 bp  "(1) Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo."
J 1:18 bp  "(18) Boga nikt nigdy nie widział: Jednorodzony Bóg, który jest na łonie Ojca, dał nam Go poznać."
Rz 9:5 bp  "(5) Z nich są patriarchowie i z nich wywodzi się Chrystus według ludzkiego pochodzenia. On jest Bogiem ponad wszystkim, błogosławiony na wieki. Amen."
Tt 2:13 bp  "(13) oczekując z radosną nadzieją chwalebnego przyjścia wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa.
Hbr 1:8-9 bp  "(8) O synu jednak: "Tron Twój, o Boże, na wieki wieków, a berłem sprawiedliwym jest berło Twego panowania. (9) Umiłowałeś sprawiedliwość a znienawidziłeś bezprawie, dlatego namaścił Ciebie, Boże, Twój Bóg olejem wesela, a nie żadnego z Twych towarzyszy"."
Heb 1:8-9 gnt-wh "(8) προς δε τον υιον ο θρονος σου ο θεος εις τον αιωνα {: [του αιωνος] } {: του αιωνος } και η ραβδος της ευθυτητος ραβδος της βασιλειας {: αυτου } {: σου } (9) ηγαπησας δικαιοσυνην και εμισησας ανομιαν δια τουτο εχρισεν σε ο θεος ο θεος σου ελαιον αγαλλιασεως παρα τους μετοχους σου"
2P 1:1 bp  "(1) Szymon Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, tym, którzy dzięki sprawiedliwości naszego Boga i Zbawiciela Jezusa Chrystusa otrzymali tę samą co my, cenną wiarę."
1J 5:20 bp  "(20) Wiemy także, że Syn Boży przyszedł i dał nam zrozumieć i poznać Prawdziwego [Boga]. My jesteśmy w tym Prawdziwym - w Jego Synu, Jezusie Chrystusie. On jest prawdziwym Bogiem i Życiem wiecznym."

22 lip 2013

Miecz


Łk 22:36 bp "Rzekł im: Ale teraz kto ma sakiewkę, niech ję weźmie, a także torbę, kto zaś nie ma, niech sprzeda płaszcz i kupi miecz!"
O jaki miecz może chodzić skoro w Ewangelii mamy tyle wezwań do niestosowania przemocy ?
Wydaje mi się, że o takim „mieczu” myślał Jezus:
Ef 6:17 bp "Weźcie przyłbicę zbawienia i miecz Ducha to znaczy słowo Boże."

17 lip 2013

Otoczony chwałą.


Ojca przez Syna i Syna przez Ojca:
J 13:31-32 bt  "(31) Po jego wyjściu rzekł Jezus: Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. (32) Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy."
J 17:1 bt  "(1) To powiedział Jezus, a podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył"
J 17:4-5 bt  "(4) Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. (5) A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie wpierw, zanim świat powstał."

Syna przez Ducha:
J 16:14 bt  "(14) On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi."

Najlepszym komentarzem do tych wersetów będzie modlitwa  św. Mechtyldy:


Przez ową niewysłowioną chwałę, którą Ojciec Bóg w Wszechmocności i Swojej czci i uwielbia w całej wieczności Syna i Ducha św. składam Tobie trójco Przenajświętsza cześć i uwielbienie moje.
Przez ową niepojętą chwałę, którą Syn w mądrości Swojej czci i uwielbia Ojca i Ducha św. składam Tobie trójco Przenajświętsza cześć i uwielbienie moje.
Przez ową nieskończoną chwałę, którą Duch św. w niezmiennej Swej miłości czci i uwielbia Ojca i Syna składam Tobie trójco Przenajświętsza cześć i uwielbienie moje.

Refaim


Refaim to hebrajskie słowo określających mieszkańców Szeolu

Hi 26:5 bp  "(5) Umarli drżą pod ziemią, ocean i wszystko, co w nim żyje."
Ps 88:11 bp  "(11) Czyż to dla zmarłych będziesz czynił cuda? Czy cienie powstaną, by Cię wysławiać? Prz2:18 bt  "(18) Już dom jej do Śmierci się chyli, ku cieniom [Szeolu] jej drogi:"
Prz 9:18 bp  "(18) A on nie wie o tym, że tam przebywają duchy zmarłych, że w głębokościach Szeolu znajdują się [już] jego goście."
Prz 21:16 bp  "(16) Człowiek, który zbacza z drogi mądrości, spocznie pośród zgromadzenia cieni."
Iz 14:9 bp  "(9) Otchłań podziemna na twą cześć zadrżała na wieść o twoim przybyciu; dla ciebie budzi ona umarłych, wszystkich możnowładców ziemi. Wszystkim królom narodów każe powstać z ich tronów;"
Iz 26:14 bp  "(14) Umarli ich nie ożyją, cienie [ich] nie powstaną. Bo Tyś ich ukarał i zgładził, wszelką pamięć o nich zatarłeś."
Iz 26:19 bp  "(19) Twoi umarli ożyją! Ich zwłoki na nowo powstaną. Przebudzą się ci, co w prochu spoczywają, i wznosić będą okrzyki radości. Bo jako rosa na ziołach - będzie rosa Twoja i ziemia wyda cienie umarłych!"

Czy Szeol to grób?


Poniżej zamieszczę cytaty utożsamiające Szeol z podziemną „krainę zmarłych”. Słowo Szeol pojawia się w Biblii 66 razy zawsze bez rodzajnika, więc jest to nazwa własna.

Ps 139:8 bt  "(8) Gdy wstąpię do nieba, tam jesteś; jesteś przy mnie, gdy się w Szeolu położę."
Jon 2:2 bt  "(2) I mówił: W utrapieniu moim wołałem do Pana, a On mi odpowiedział. Z głębokości Szeolu wzywałem pomocy, a Ty usłyszałeś mój głos."
Hi 11:8 bt  "(8) Wyższe nad niebo. Co zrobisz? Głębsze niż Szeol. Czy zbadasz?"
Hi 14:13 bt  "(13) O gdybyś w Szeolu mnie schował, ukrył, aż gniew Twój przeminie, czas mi wyznaczył, kiedy mnie wspomnisz!"
Hi 26:6 bt  "(6) Szeol dla Niego jest nagi, Zagłada jest bez zasłony."
Prz 9:18 bt  "(18) Nie wie, że są tam cienie zmarłych, jej zaproszeni w głębinach Szeolu."
Prz 15:11 bt  "(11) Szeol i Zagłada są jawne dla Pana, o ileż bardziej serca synów ludzkich."
Prz 27:20 bt  "(20) Szeol i Zagłada niesyte, niesyte i oczy człowieka."
Pwt 32:22 bt  "(22) Zapłonął żar mego gniewu, co sięga do głębin Szeolu, pożera ziemię z plonami, podwaliny gór zapala."
Iz 7:11 bt  "(11) Proś dla siebie o znak od Pana, Boga twego, czy to głęboko w Szeolu, czy to wysoko w górze!"
Iz 14:9 bt  "(9) Podziemny Szeol poruszył się przez ciebie, na zapowiedź twego przybycia; dla ciebie obudził cienie zmarłych, wszystkich wielmożów ziemi; kazał powstać z tronów wszystkim królom narodów."
Ez 31:15-17 bt  "(15) Tak mówi Pan Bóg: W dniu, w którym on zszedł do Szeolu, na znak żałoby zamknąłem nad nim Otchłań, zatrzymałem jej strumienie i zastawiłem wielkie wody; z jego powodu spowiłem Liban w strój żałobny i z jego powodu uschły wszystkie drzewa na polach. (16) Gdy go strącałem do Szeolu, pomiędzy tych, którzy zeszli do dołu, hukiem jego upadku zatrwożyłem wszystkie narody. W krainie podziemnej pocieszały się wszystkie drzewa Edenu, piękne i wspaniałe drzewa Libanu, wszystkie, które wodami zostały zroszone. (17) Równocześnie zeszły do Szeolu, pomiędzy tych, którzy od miecza polegli, te spośród narodów, które w jego cieniu spoczywały."
Ez 32:21 bt  "(21) Wtedy powiedzą do niego mocarni bohaterowie ze środka Szeolu: Razem ze swymi pomocnikami zstępują do dołu i będą leżeć wśród nieobrzezanych, razem z tymi, których miecz pobije."
Ez 32:27 bt  "(27) A leżą oni nie przy bohaterach, którzy padli w czasach pradawnych, którzy w pełnej zbroi bojowej zstąpili do Szeolu, którym podłożono ich miecze pod głowy, a ich tarcze na ich kości, gdyż byli postrachem dla bohaterów w kraju żyjących."
Am 9:2 bt  "(2) Gdyby się włamali do Szeolu, stamtąd ręka moja ich zabierze; gdyby wstąpili do nieba, stamtąd ich ściągnę;"
Rdz 37:35 bt  "(35) Gdy zaś wszyscy jego synowie i córki usiłowali go pocieszać, nie słuchał pociech, mówiąc: Już w smutku zstąpię za synem moim do Szeolu. I ojciec jego [nadal] go opłakiwał."
Lb 16:30-33 bt  "(30) Gdy jednak Pan uczyni rzecz niesłychaną, gdy otworzy ziemia swoją paszczę i pochłonie ich razem ze wszystkim, co do nich należy, tak że żywcem wpadną do Szeolu, wówczas poznacie, że ludzie ci bluźnili przeciw Panu. (31) Gdy kończył mówić te słowa, rozstąpiła się ziemia pod nimi. (32) Ziemia otworzyła swoją paszczę i pochłonęła ich razem z ich rodzinami, jak również ludzi, którzy połączyli się z Korachem, wraz z całym ich majątkiem. (33) Wpadli razem ze wszystkim, co do nich należało, żywcem do Szeolu, a ziemia zamknęła się nad nimi. Tak zniknęli spośród społeczności."

14 lip 2013

Czy „nefesz” to „dusza”?


Hebrajskie słowo „nefesz” tłumaczone w Septuagindzie (LXX) jako „psyche” oprócz duszy oznacza również :
1)      gardło:
Iz 29:8 bp  "(8) I będzie tak, jak gdyby głodny śnił, że się posila, a przebudziwszy się - nadal jest na czczo, i jak gdyby spragniony śnił, że pije, lecz przebudziwszy się - jest [nadal] znużony (i gardło ma wyschnięte). Tak będzie z tłumem tych wszystkich narodów, które występują przeciw górze Syjon."
Hab 2:5 bp  "(5) Bogactwo także jest zawodne! Nie ostoi się człowiek zuchwały, który rozwiera paszczę jak otchłań, nienasycony jak śmierć, ściąga ku sobie wszystkie ludy, gromadzi wokół siebie wszystkie narody."
2)      szyja
Ps 105:18 bp  "(18) Zakuto w okowy jego nogi, w żelazo ujęto mu szyję"
Jon 2:6 bp  "(6) Objęły mnie wody aż po szyję, ogarnęła mnie przepaść, trawa morska oplotła mi głowę."
3)      oddech
Job 41:13 bp  "(13) Oddech jego węgle rozpala, płomień dobywa się z jego paszczęki."
4)      ludzie
Lb 31:35 bp  "(35) Ludzi zaś [to znaczy] kobiet, które nie obcowały z mężczyzną, było 32 000."
5)      zwłoki
Lb 19:11 bp  "(11) Kto dotknie zmarłego, [to znaczy dotknie] jakichkolwiek zwłok ludzkich, będzie nieczysty przez siedem dni."
Kpł 19:28 bp  "(28) Nie będziecie sobie robili nacięć na ciele za człowieka zmarłego, nie będziecie się też tatuować. Jam jest Jahwe."
Ag 2:13 bp  "(13) Aggeusz pytał dalej: A jeśli ktoś, kto przez zetknięcie się ze zwłokami stał się nieczysty, dotknie się tego wszystkiego - czy stanie się to nieczyste? Kapłani odpowiedzieli: Tak, to stanie się nieczyste."


Filar i Podpora


1Tm 3:15 bp  "(15) żebyś - gdybym się opóźniał - wiedział, jak trzeba postępować w domu Bożym, który jest Kościołem Boga żywego, filarem i podporą prawdy."
Skoro Kościół ma być filarem i podporą, w takim razie jest on niezniszczalny i musi istnieć od czasu założenia przez Jezusa aż do Jego powrotu.


4 cze 2013

Modlitwa Ruchu Wiernych Srec" małżeństwa w kryzysie.

Panie Jezu, oddaję Ci nasze małżeństwo.
Dziękuję, że nas połączyłeś, że podarowałeś nas sobie nawzajem i umocniłeś nasz związek sakramentem małżeństwa, jednak w tej chwili nasze małżeństwo potrzebuje uzdrowienia.
Oddaję Ci, Panie, swoją duszę i ciało, swoją pamięć i rozum. Proszę, naucz mnie kochać żonę (męża) i dzieci miłością, która pochodzi od Ciebie.
Jezu Chryste, daj nam obojgu serca czyste na wzór Twojego.
Pozwól mi dochować wierności w trudnej sytuacji i daj mi łaskę, abym mógł (mogła) przebaczyć swojej żonie (swojemu mężowi) wszystkie zranienia i krzywdy. Abym nie tracił(a) nadziei na pojednanie (w przypadku separacji, rozwodu).
Oczyszczaj moje myśli, abym trwał(a) w wierności i miłości. Niech mi w tym pomaga częste uczestnictwo we Mszy świętej i przyjmowanie Twego Najświętszego Ciała oraz codzienny różaniec i koronka do Bożego miłosierdzia, a każdy cięższy upadek niech będzie zaraz wyznawany w sakramencie pojednania. Daj, bym stale umacniał(a) się łaską sakramentu małżeństwa. Panie Jezu, bądź jedynym Panem mojego życia. Ucz mnie zdobywać umiejętność kontrolowania moich pobudzeń seksualnych i emocji, aby moja miłość do żony (męża) była trwała i wierna aż do śmierci, jak w dniu zaślubin.
Oczyszczaj moją miłość z wszelkiego egoizmu, bym zawsze umiał(a) przebaczać, nie chował(a) uraz i umiał(a) modlić się za siebie. Postanawiam nigdy nie czytać, nie kupować i nie oglądać czasopism, programów ani filmów o treściach pornograficznych, aby zachować czystość serca.
Proszę Cię, Panie, o pomoc, abym unikał(a) wszystkiego, co uzależnia, zniewala i zachęca do złego. Amen.
Maryjo, Matko moja, prowadź mnie drogami wiary do jedynego źródła miłości w naszym małżeństwie – do Jezusa, abym zawsze Mu ufał(a) i wierzył(a). Amen.

Za zgodą Kurii Biskupiej Warszawsko-Praskiej z dnia 02.09.2010, nr 1687(K)2010 (do prywatnego odmawiania)

Maryja Matka Boga - znaczenie termninu.

Wobec wspólnego dla katolików i chrześcijan wschodnich określenie Maryji jako Matki Boga  protestanci wysuwają następujący zarzut:
"Jak ludzka natura Jezusa nie miała ojca, tak Jego boska natura nie ma matki. Maria urodziła człowieka, dlatego zwrot „Matka Boża” jest niestosowny. Stworzenie nie może urodzić swego Stwórcy; człowiek nie może począć Boga."
Katechizm Kościoła Katolickiego w punkcie 495 precyzuje: "Istotnie, Ten, którego poczęła jako człowieka z Ducha Świętego i który prawdziwie stał się Jej Synem według ciała, nie jest nikim innym jak wiecznym Synem Ojca, drugą Osobą Trójcy Świętej. Kościół wyznaje, że Maryja jest rzeczywiście Matką Bożą (Theotokos)"
Maryja nie dała Jezusowi boskiej natury, ale w ludzkiej naturze zrodziła Syna - drugą Osobę Trójcy św. 

Glosolalia na czym polega fenomen zjawiska?

Wikipedia :
Psychologowie i lingwiści badali glosolalię u Zielonoświątkowców. Okazało się, że teksty wypowiadane przez osobę w tym stanie na ogół nie mają sensu w żadnym znanym języku, co więcej nie tworzą zdań. Nie jest prawdopodobne, aby mogły reprezentować jakikolwiek istniejący kiedyś język, gdyż w dowolnym języku istnieją słowa, które budują jego strukturę i daje się je wyróżnić za pomocą metod statystycznych. Tymczasem słowotok glosolalii stanowi przypadkową zbitkę sylab oraz słów zapożyczonych z najróżniejszych znanych danej osobie, bądź zasłyszanych przez nią języków, które na ogół nie tworzą żadnych rozpoznawalnych struktur.
Wyniki badań nad zjawiskiem glosolalii u zielonoświątkowców ogłosił w pracy Tungotal och andedop 1976 fiński psycholog religii Nils G. Holm.
Niektóre przypadki glosolalii interpretuje się jako przykłady kryptomnezji, tzn. mówienia językiem którego mówiący, według swego subiektywnego przekonania, dotąd nie znał.

Świadectwa :
"Wielokrotnie byłem świadkiem modlitw o chrzest w Duchu Świętym, które bardziej przypominało wyciskanie oliwy w prasie. " Pan ochrzcił cię w Duchu Świętym, mów, mów, nie wstydź się, nie zatrzymuj tego, otwórz usta " itp. jak w końcu już nieszczęśnik pod wpływem presji coś tam wybełkotał to była radość i zachęta by nie przestawał to się dar rozwinie ( ? ) Ogromnej masie ludzi wyrządzono w ten sposób wielką krzywdę bo zamiast modlić się z sensem mnóstwo czasu marnują na bezsensowne powtarzanie kilku sylab.
Jest modlitwa w jakiejś sprawie a ja muszę przez kilkanaście minut słuchać w kółko " kali kuli manu mana " i tak przez 10 lat, setki tematów do modlitwy a tu w kółko " kali kuli manu mana" Prawdziwy dar rozmywa się w natłoku bełkotu bez sensu"

31 maj 2013

Kim jest "Mały róg" z Księgi Daniela ?



W poniższej tabeli na podstawie zestawienia proroctw z Dn dotyczących „małego rogu” z danymi historycznymi  wykażemy, że w przepowiedni chodzi o Antiocha IV Epifanesa władcę Syrii starożytnej z dynastii Seleucydów, który panował w latach 175 p.n.e. – 163 p.n.e..
Proroctwo
Objaśnienie z Dn
Interpretacja
Dn 7:3-8 bp 
"(3) Cztery wielkie zwierzęta wyszły z morza, różniące się jedno od drugiego. (4) Pierwsze było jak lew i miało skrzydła orle. Patrzyłem [na nie w] widzeniu aż do chwili, gdy wyrwano mu skrzydła. Zostało podniesione z ziemi, postawione na nogach jak człowiek i dano mu serce ludzkie.
(5) Oto inne, drugie zwierzę, podobne do niedźwiedzia, było postawione na jednym boku. Trzy żebra miało w swej paszczy między zębami i tak mu powiedziano: Wstań i pożeraj dużo mięsa.
(6) Potem widziałem: Oto inne [zwierzę], jak pantera. Miało cztery skrzydła ptasie na swoim grzbiecie. Zwierzę miało cztery głowy i dano mu panowanie.
(7) Potem widziałem w widzeniach nocnych: Oto czwarte zwierzę, straszne, okropne, bardzo silne, zęby miało żelazne, ogromne, żarło, miażdżyło, resztę deptało swoimi nogami. Różniło się ono od wszystkich zwierząt, które były przed nim.
Miało dziesięć rogów.
(8) Uważnie przyglądałem się rogom.



 Oto inny mały róg wyszedł spośród nich. Trzy z poprzednich rogów zostały wyrwane przed nim. Oto oczy, niby oczy ludzkie, były na tym rogu oraz usta głoszące wielkie rzeczy."




















Dn 7:23-26 bp  "
(23) Tak powiedział: - Czwarte zwierzę [oznacza] czwarte królestwo, [które] będzie na ziemi, odmienne od wszystkich królestw. Pożre całą ziemię, podepcze ją i zmiażdży.

(24) Dziesięć rogów oznacza dziesięciu królów, którzy powstaną z tego królestwa.



Po nich powstanie inny, będzie on różny od poprzednich i poskromi trzech królów.


(25) Będzie mówił słowa przeciw Najwyższemu, będzie gnębił świętych Najwyższego, będzie chciał zmienić czasy i prawo, w jego ręce zostaną wydani aż do czasu i czasów, i połowy czasu. (26) Ale sąd zasiądzie. Zostanie [mu] odebrana jego władza, aby została zniszczona i zatracona aż do końca."

Lew – symbol królestwa babilońskiego.






Niedźwiedź – symbol królestwa Medów (wg. Dn 6,1 po ostatnim królu babilońskim Baltazarze władzę obiją Dariusz Med.)


Pantera – symbol Persji.




Symbol imperium Aleksandra Wielkiego.(por.: 1 Mch 1,2-5)






Dziesięć rogów – symbol dziewięciu generałów armii Aleksandra, którzy po jego śmierci podzielili między siebie królestwo.(por 1Mch 1,6-10)
Mały róg- Antioch IV Epifanes

Poskromi trzech królów: Ptolomeusz VI w 169 p.n.e.; Ptolomeusza VII w 168 p.n.e. i Artaksisa w 166


Próba zniesienia szabatu i Prawa (por. 1Mch 1,41-64)
Dn 8:5-14 bp 
"(5) Gdy ja się zastanawiałem, oto przyszedł kozioł z zachodu nad całą ziemię, ale nie dotykał ziemi. Kozioł ten miał okazały róg między swymi oczami.
(6) Przyszedł aż do barana, który miał dwa rogi, a którego widziałem stojącego nad brzegiem. Podbiegł ku niemu w poczuciu swej siły (7) i zobaczyłem, [jak] dopadł barana, pastwił się nad nim, powalił barana, połamał oba jego rogi, a baran nie miał siły, aby mu się oprzeć. I rzucił go na ziemię, stratował, i nie miał baran [nikogo], kto by go wyrwał z jego mocy. (8) Kozioł rósł w potęgę coraz bardziej, a gdy stał się silny, został złamany wielki róg.
 Na jego miejsce powstały cztery okazałe [rogi] na cztery wiatry nieba.




(9) Z jednego z nich wyszedł jeden mały róg i rósł bardzo w kierunku południa, w kierunku wschodu i w kierunku ozdoby [ziemi]. (10) Rósł aż ku wojsku niebieskiemu. I rzucił na ziemię część wojska i część gwiazd, i podeptał je. (11) Urósł aż do Wodza wojska i zabrał Mu nieustanną [ofiarę], a miejsce Jego sanktuarium zostało porzucone. (12) Wojsko zostało wydane wraz z nieustanną [ofiarą] z powodu nieprawości. [Róg] rzucił na ziemię prawdę. Działał i rozwijał się pomyślnie.





(13) I słyszałem jednego świętego mówiącego, a drugi święty postawił pytanie mówiącemu: Jak długo będzie trwać widzenie dotyczące nieustannej ofiary, nieprawość niszcząca, sanktuarium wydane [na zniewagę] i wojsko zdeptane? (14) I rzekł do niego : Aż [minie] dwa tysiące trzysta wieczorów [i] poranków. [Wówczas] sanktuarium zostanie przyprowadzone do porządku."
Dn 8:20-25 bp 
 (21) Kozioł porośnięty sierścią to król Jawanu; wielki róg, który jest między jego oczami, to jest pierwszy król.

"(20) Baran o dwu rogach, którego widziałeś, oznacza królów Medów i Persów.










(22) On został złamany. Cztery zaś [rogi, które] powstały na jego miejsce, to cztery królestwa. Z narodu powstaną, ale nie będą miały jego potęgi.
(23) pod koniec ich panowania, gdy grzesznicy dopełnią miary przewrotności, powstanie król o srogim obliczu, który zna podstęp. (24) Jego moc będzie wielka, ale nie przez jego [własną] siłę. Dokona niewiarygodnych zniszczeń. Będzie się mu powodziło [w tym, co] będzie niszczył. Zniszczy możnych i naród świętych. (25) Przez swoją przebiegłość sprawi, że oszustwo będzie mu przynosić owoce. Będzie się wynosił w swym sercu i zniszczy wielu żyjących spokojnie.
 Przeciwstawi się Księciu Książąt, lecz bez udziału [ludzkiej] ręki zostanie złamany."
Dn 9:27 bp 
"(27) Uczyni mocne przymierze z wieloma podczas jednego tygodnia. W połowie tygodnia sprawi, że ustanie ofiara krwawa i ofiara pokarmów. Na skrzydle [ołtarza] będzie ohyda spustoszenia, aż postanowiona kara rozleje się nad niszczycielem."

Kozioł – Aleksander Wielki.




Dariusz III Kodoman ostatni król Persji pokonany w 331r p.n.e.










Cztery rogi – generałowie Aleksandra Wlk. :Ptolomeusz, Kassander, Seleukos i Lizymach, którzy w 305r p.n.e. ogłosili się jego następcami.


























2300 wieczorów i poranków to 1150 dni (ok. trzy i pół roku) okres prześladowania Izraela i zbezczeszczenia Świątyni od 168 do 165 p.n.e.
Ohyda spustoszenia – posąg Zeusa Olimpijskiego ustawiony na ołtarzu całopalenia.
Dn 11:2-38 bp
 "(2) A teraz oznajmię ci prawdę: Oto jeszcze trzech królów pojawi się w Persji; czwarty zgromadzi więcej bogactw niż wszyscy. A gdy przez swoje bogactwa stanie się potężny, poruszy wszystkich [do walki z] królestwem Jawanu.
(3) I powstanie mężny król. Będzie sprawował wielką władzę i będzie czynił według swojego upodobania. (4) Zaledwie jednak powstanie, jego królestwo zostanie rozbite i rozpadnie się na cztery wiatry niebieskie, nie na rzecz jego potomków, i bez takiej władzy, jaką on sprawował. Królestwo jego bowiem zostanie rozdarte i dostanie się innym, ale nie tym.
[...]
(20) w jego miejsce powstanie [człowiek], który sprawi, że przez chwałę królestwa przejdzie poborca [podatków]. Lecz w kilku dniach zostanie złamany, ani nie w gniewie, ani nie w bitwie.
(21) W jego miejsce powstanie [człowiek] godny pogardy, któremu nie powierzą majestatu królestwa, a przyjdzie nieoczekiwanie i obejmie królestwo przez intrygi. (22) Siły najazdu załamią się przed nim i zostaną zdruzgotane, a także książę przymierza. (23) Z tymi, którzy się sprzymierzą z nim, będzie działał podstępnie, wzrośnie [w potęgę], osiągnie przewagę z niewielkim narodem.
(24) Nieoczekiwanie wkroczy do najbogatszych prowincji i dokona, czego nie dokonali jego ojcowie i ojcowie jego ojców. Łup, grabież i dobra rozdzieli między nich. Będzie snuł plany przeciw twierdzom, ale tylko do czasu. (25) Pobudzi swą moc i swe serce przeciw królowi południa, [wyprawiając się] z wielkim wojskiem. Król południa przygotuje się na wojnę z wielkim i bardzo walecznym wojskiem, lecz nie będzie mógł stawić czoła, ponieważ podejmą [złe] zamiary przeciw niemu. (26) Ci, którzy jedli jego królewskie potrawy, zgubią go, jego wojsko pójdzie w rozsypkę i padnie wielu pomordowanych. (27) Obydwaj królowie, o sercach [pełnych] złych zamiarów, przy jednym stole będą mówić kłamstwa, ale to nie przyniesie owocu, ponieważ jeszcze nie nadszedł koniec na czas oznaczony.
(28) powróci więc do swego kraju z wielkim bogactwem, lecz jego serce będzie zwrócone przeciw świętemu przymierzu. Dokona [grabieży] i wróci do swego kraju.
(29) W oznaczonym czasie wróci i przyjdzie do [krainy] południa, ale za drugim razem nie będzie tak, jak za pierwszym. (30) przeciw niemu ruszą okręty Kittim, przelęknie się, zawróci i skieruje swój gniew przeciw świętemu przymierzu. Zacznie działać, a wracając okaże względy tym, co zdradzili święte przymierze.
(31) I powstaną wojska przez niego [wysłane], zbezczeszczą sanktuarium-twierdzę, zniosą nieustanną ofiarę i ustawią ohydę spustoszenia.
(32) Tych, którzy gwałcili przymierze, będzie intrygami nakłaniał do odstępstwa. Ale lud znający swego Boga nabierze mocy i zacznie działać.
(33) [Mężowie] rozumni z ludu będą pouczać wielu, ale zostaną wyniszczeni mieczem, płomieniem, niewolą i rabunkiem [na wiele] dni. (34) Gdy oni będą się załamywać, zostaną wsparci niewielką pomocą. Wielu przyłączy się do nich obłudnie. (35) Spośród owych [mężów] rozumnych niektórzy będą męczeni, aby ich doświadczyć [przez ognień], wypróbować i wybielić aż do końca czasu, albowiem jeszcze jest czas oznaczony.
(36) Król postąpi według swojej woli. Wbije się w pychę i będzie się wynosił ponad każdego boga i ponad Boga bogów i będzie mówił rzeczy nie do wiary. I będzie się mu powodziło, aż dopełni się gniew, albowiem dokona się to, co zostało postanowione. (37) I nie będzie uznawał bogów swoich ojców ani ulubieńca kobiet. Nie będzie się liczył z żadnym bóstwem, gdyż wyniesie się ponad wszystkich. (38) W ich miejsce będzie czcił boga grodów warownych, którego nie uznawali jego ojcowie. Będzie mu oddawał cześć [ofiarując] złoto, srebro, drogie kamienie i cenne [przedmioty].






















Opis nieudanej próby obrabowania świątyni jerozolimskiej przez Heliodora (por. 2 Mch 3,1-4,6)


Antioch IV Epifanes
















Król południa- władca Egiptu Ptolomeusz VI pokonany przez Antiocha pod Pelizjum w 169r p.n.e.



















Druga wyprawa na Egipt w 168r p.n.e. udaremniona przez Rzymian. Wracając Antioch najechał Jerozolimę i zbezcześcił Świątynie. (por. 2Mch 5,11)

























Antioch przypisywał sobie boskość przydomek Epifanes znaczy „objawiony [bóg}”.


Charakterystyka polityki religijnej Antiocha IV wg 1.Księgi Machabejskiej:
1Mch 1:41-64 bp "(41) Król [Antioch IV] zaś rozesłał po całym swym królestwie pismo z rozkazem, aby wszyscy poddam utworzyli jeden naród (42) i porzucili swoje własne zwyczaje. Wszystkie ludy postąpiły zgodnie z wolą króla. (43) Także wielu Izraelitów zgodziło się przyjąć jego boski kult. Składali więc ofiary bałwanom i znieważali szabat. (44) Następnie wysłał król posłów do Jerozolimy i miast judzkich z pisemnym rozkazem, aby przyjęli obce ich ziemi zwyczaje, (45) a zaprzestali całopalenia, składania ofiar krwawych i płynnych w Świątyni, aby znieważali szabat i święta, (46) aby splugawili Przybytek i świętych, (47) wznieśli ołtarze ofiarne, posągi bożków i założyli święte gaje oraz by składali na ofiarę świnie i inne nieczyste zwierzęta. (48) [Żądał], by synów zostawiali bez obrzezania i dusze swe plamili wszystkim, co nieczyste i ohydne, (49) aby w ten sposób zapomnieli o Prawie i odrzucili wszystkie święte przepisy. (50) Ktokolwiek by się nie zastosował do rozkazu króla, miał być karany śmiercią. (51) Takie rozporządzenia wydał w całym swym królestwie. Mianował też zarządców nad całym ludem i polecił miastom judzkim, aby wszystkie po kolei składały ofiary. (52) Wielu spośród ludu przyłączyło się do nich - ci wszyscy, którzy wyrzekli się Prawa. Uczynili w kraju wiele zła (53) i zmusili lud izraelski do ukrywania się we wszelkich niedostępnych miejscach. (54) W dniu piętnastym miesiąca Kasleu roku sto czterdziestego piątego wybudował [król] na ołtarzu całopalenia obrzydliwość spustoszenia, nadto w pobliskich miastach judzkich wzniesiono ołtarze. (55) Ofiary kadzielne składano przed bramami domostw i na ulicach. (56) Znalezione Księgi Prawa darto i rzucano w ogień. (57) Każdy, u kogo znaleziono Księgę Przymierza lub kto trwał wiernie przy Prawie, skazywany był na śmierć wyrokiem królewskim. (58) W taki to sposób miesiąc po miesiącu sprawowali władzę nad Izraelem - nad wszystkimi, których napotkali w miastach. (59) Dnia dwudziestego piątego miesiąca Kasleu składano ofiary na ołtarzu wzniesionym na miejscu ołtarza całopalenia. (60) Kobiety, które pozwoliły obrzezać swe dzieci, mordowano zgodnie z rozkazem królewskim; (61) a na szyjach wieszano im niemowlęta. Wykonywano też wyroki na krewnych i na tych, którzy je obrzezali. (62) Wielu jednak spośród Izraela postanowiło mocno i niezłomnie nie jeść nic nieczystego. (63) Woleli raczej umrzeć, niż skalać się pokarmem i podeptać święte Przymierze - umierali więc. (64) Straszny gniew Boży zawisł nad Izraelem."