W Księdze Samuela mamy takie opowiadanie:
1Sm 15:1-3 pau "(1) Pewnego razu Samuel powiedział do Saula: „PAN mnie posłał, abym cię namaścił na króla nad Jego ludem, Izraelem. Posłuchaj tego, co PAN ma ci dziś do powiedzenia! (2) Tak mówi PAN Zastępów: «Pamiętam to, co zrobili Amalekici Izraelowi, kiedy wychodził z Egiptu, jak zastąpili mu drogę. (3) Teraz więc wyrusz i uderz na Amalekitów! Wyniszczysz całkowicie wszystko, co do nich należy, i zabijesz bez litości mężczyzn i kobiety, młodzież i niemowlęta, woły i owce, wielbłądy i osły»”.
Czy dobry Bóg mógłby nakazać zabijanie niewinnych? Przecież w innym miejscy Pisma Św. czytamy:
Ez 18:23 pau "Czy rzeczywiście pragnę śmierci bezbożnego - wyrocznia PANA BOGA? Czy raczej nie tego, by porzucił swoje grzeszne postępowanie i żył?"
Pwt 24:16 bp "Ojcowie nie będą pozbawieni życia za [grzechy] synów, a synowie nie będą pozbawieni życia za [grzechy] ojców; każdy poniesie śmierć za własny grzech."
Moim zdaniem w opowiadaniu nie chodzi o to że Bóg nakazał zemstę na Amelekitów, ale raczej na logikę rozumowania starożytnych Izraelitów - logikę naznaczona "zatwardziałością serca" (por Mt 19:8):
1. Izrael jest Ludem Bożym
więc
2. Zamach na Izraela jest zamachem na samego Boga
więc:
3. Agresor zasługuje na całkowitą zagładę
W Starym Testamencie Objawienie jest progresywne i wieki zajęło to aby uświadomiono sobie, że Bóg pragnie dobra i nawrócenia, a nie zniszczenia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz