Wierzymy, że zbawienie grzesznika, to jest wybawienie go od zguby, wiecznego potępienia, i obdarzenie życiem wiecznym, jest możliwe tylko dzięki łasce Boga i tylko na podstawie ofiary Jezusa Chrystusa. Nikt, w żaden sposób i przez żaden uczynek nie może na zbawienie zasłużyć ani zapracować, ani nie może dać Bogu powodu do okazania mu łaski.
Dz10:3-5 bp "(3) Około godziny dziewiątej miał widzenie. Ujrzał wtedy anioła Bożego, który wchodząc do niego powiedział: 'Korneliuszu!' (4) Ten zaś wpatrując się w niego, ze strachem zapytał: 'O co chodzi, panie?'. 'Modlitwy twoje dotarły przed oblicze Boga, a jałmużny przypomniały Mu o tobie - odpowiedział anioł. - (5) Poślij teraz ludzi do Joppy, niech przyprowadzą Szymona Piotra."
Jak pokazuje cytat z Dziejów Apostolskich modlitwy i jałmużny (dobre uczynki) Korneliusza miały wartość przed Bogiem , mino że dokonane były przed otrzymaniem chrztu.Może je jedynie otrzymać w darze i przyjąć przez wiarę, całkowicie zdając się na Boga. Zbawiając człowieka Bóg w swojej suwerenności powołuje go według upodobania swojej woli przez swoje Słowo i Ducha, odradza jego serce, przywodzi do upamiętania i pokuty, przypisuje sprawiedliwość Chrystusa, usynawia i włącza do społeczności Kościoła, Ciała Chrystusa.
Ga 6:15 bp "Ani bowiem obrzezanie nic nie znaczy, ani brak jego. Liczy się jedynie nowe stworzenie."
2Kor 5:17 bp "Kto jest w łączności z Chrystusem, ten staje się nowym stworzeniem. Stare przeminęło, a powstało nowe."
Łaska nie przypisuje sprawiedliwość, ale czyni nowym stworzeniem.Ludzie, którym te błogosławieństwa zostały udzielone, nie mogą ani całkowicie, ani ostatecznie odpaść od stanu łaski, lecz z pewnością wytrwają w łasce do końca i będą zbawieni na wieki, ponieważ Bóg nigdy nie cofnie swojego powołania i swoich darów. Wytrwanie to nie zależy od woli i wysiłków człowieka, lecz od niezmienności Bożej decyzji o wybraniu. Nasze zbawienie nie jest owocem naszych czynów i pragnień, ale jest darem Bożej łaski. Zbawienie otwiera przez człowiekiem wszystko, co potrzebne do życia w pobożności, rodzi w nim dobre uczynki, do których Bóg go przeznaczył, i kształtuje świętość jego życia.
Ga 6:1 bp
"(1) Bracia, a jeśli ktoś niebacznie
popełni jakieś wykroczenie, wówczas wy, obdarzeni łaską Ducha,
sprowadźcie takiego na prawą drogę w duchu łagodności. Uważaj jednak
sam, byś nie uległ pokusie."
Flp 2:12 bp "Umiłowani moi, ponieważ zawsze byliście posłuszni, nie tylko wtedy, kiedy byłem z wami, ale jeszcze bardziej teraz pod moją nieobecność, zabiegajcie usilnie z lękiem i drżeniem o własne zbawienie."
Rz 11:20-22 bp "(20) Słusznie. Wycięto je z powodu ich niewierności, ty natomiast stoisz dzięki wierze. Nie unoś się pychą, lecz lękaj się. (21) Jeśli bowiem Bóg nie oszczędził naturalnych gałęzi, nie oszczędzi również ciebie. (22) Zważaj więc na dobroć i surowość Boga: wobec upadłych Bóg kieruje się surowością, wobec ciebie zaś dobrocią. Jeśli nie wytrwasz w dobroci, wówczas i ty będziesz wycięty."
1Kor 10:12 bp "(12) Niech zatem ten, komu wydaje się, że stoi, uważa, aby nie upadł."
Hbr 10:26-29 bp "(26) Jeśli bowiem grzeszylibyśmy dobrowolnie, kiedy już otrzymaliśmy jasne poznanie prawdy, to nie ma dla nas nawet ofiary za grzechy, (27) lecz jakieś przerażające oczekiwanie sądu i żar ognia, który ma pożreć przeciwników. (28) Jeśli ktoś przekroczył Prawo Mojżeszowe 'w oparciu o zeznanie dwóch lub trzech świadków, ponosi śmierć' bez miłosierdzia. (29) Jak myślicie? O ileż większej kary wart jest ten, kto zdeptał Syna Bożego i poczytał za rzecz bezwartościową krew Przymierza, przez którą został uświęcony, i odniósł się ze wzgardą do Ducha miłości?"
1Tt 5:20 bp "(20) Tych, którzy grzeszą, upominaj wobec wszystkich, żeby inni również przejmowali się bojaźnią."
1J 5:16 bp "(16) Jeśli ktoś widzi brata popełniającego grzech, który nie sprowadza śmierci, to niech prosi, a (Bóg) takiemu - i wszystkim nie popełniającym grzechu, który sprowadza śmierć - da życie. Istnieje grzech sprowadzający śmierć; i nie mówię, żebyś się za tego (kto go popełnia) modlił."
Jam 5:16-20 bp "(16) Wyznawajcie więc jedni drugim grzechy i módlcie się wzajemnie za siebie, abyście zostali uzdrowieni! Wielką ma moc wytrwała modlitwa sprawiedliwego! (17) Eliasz był człowiekiem podobnie jak my podległym cierpieniu, a usilnie się modlił o to, by nie padał deszcz, i nie spadł deszcz na ziemię przez trzy lata i sześć miesięcy. (18) A kiedy znów się pomodlił, niebo zesłało deszcz i ziemia wydała swój plon. (19) Bracia moi! Jeśliby ktoś z was zboczył z (drogi) prawdy, a ktoś inny nawróciłby go, (20) niech wie, że ten, kto nawrócił grzesznika z błędnej drogi, wybawi duszę jego od śmierci i przyczyni się do odpuszczenia wielu grzechów."
1P 4:8 bp "(8) Przede wszystkim zaś kochajcie się wzajemnie z całego serca, bo 'miłość przyczynia się do odpuszczenia wielu grzechów'."
Jud 1:23 bp "drugich ratujcie, wyrywając (ich) z ognia, innym okazujcie litość, zachowując ostrożność z lękiem i (nawet unikając zetknięcia) ze skalaną przez ciało szatą."
Eze 33:13-16 bp "(13) Gdy powiem sprawiedliwemu: "Na pewno będziesz żył", on zaś, polegając na swej sprawiedliwości, popełni grzech, nie będzie mu poczytana cała jego sprawiedliwość. Umrze z powodu grzechu, który popełnił. (14) Gdy powiem grzesznikowi: "Na pewno umrzesz", on zaś odwróci się od swego grzechu i będzie pełnił prawo i sprawiedliwość, (15) zwróci zastaw, odda łup, będzie postępował według praw życia, nie czyniąc nieprawości, na pewno będzie żył, nie umrze. (16) Wszystkie grzechy, których się dopuścił, nie będą mu poczytane. Pełnił prawo i sprawiedliwość. Na pewno będzie żył."
Pismo Święte przestrzega przed realną możliwością upadku dla sprawiedliwych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz