Protestancki punkt widzenia:
Wierzący są nazwani
„królami i kapłanami” oraz „królewskim kapłaństwem” jako odzwierciedlenie ich
uprzywilejowanego statusu dziedziców królestwa Wszechmogącego Boga i Baranka. Z
powodu tej uprzywilejowanej bliskości z Bogiem, żaden inny ziemski pośrednik nie jest potrzebny
Nauczanie Katechizmu Kościoła Katolickiego:
1545 Odkupieńcza ofiara Chrystusa jest jedyna, wypełniona
raz na zawsze, a jednak uobecnia się w Ofierze eucharystycznej Kościoła. To
samo dotyczy jedynego kapłaństwa Chrystusa; uobecnia się ono przez kapłaństwo
służebne, nie pomniejszając jedyności kapłaństwa Chrystusa: "Dlatego sam
Chrystus jest prawdziwym kapłanem, a inni są tylko Jego sługami"
1548 W służbie eklezjalnej wyświęconego kapłana jest
obecny w swoim Kościele sam Chrystus jako Głowa swojego Ciała, jako Pasterz
swojej trzody, Arcykapłan odkupieńczej ofiary, Nauczyciel Prawdy. To właśnie
wyraża Kościół, mówiąc, że kapłan na mocy sakramentu święceń działa "w
osobie Chrystusa-Głowy" (in persona Christi Capitis):Jest więc jeden i ten sam Kapłan, Chrystus Jezus, którego najświętszą
Osobę zastępuje kapłan. Ten ostatni bowiem dzięki konsekracji kapłańskiej
upodabnia się do Najwyższego Kapłana i posiada władzę działania mocą i w osobie
samego Chrystusa (virtute ac persona ipsius Christi).
Wnioski:
Według nauki Kościoła „kapłan – człowiek” nie jest pośrednikiem
między Jezusem a wiernymi, ale uobecnia jedyne kapłaństwo Chrystusa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz