CZY APOSTOŁOWIE MIELI ŚWIADOMOŚĆ, ŻE ICH POSŁUGA MA CHARAKTER KAPŁAŃSKI?

Jedynym Kapłanem Nowego Testamentu jest Jezus, podobnie jak Ofiara Krzyżowa jest jedyną ofiarą.

Skoro jednak ofiara krzyżowa spełniona RAZ – NA – ZAWSZE na krzyżu ma uobecniać się w Eucharystii, więc sprawujący ja ludzie uobecniają Jedynego Kapłana.

 
Jezus powołując apostołów (posłanych) uczynił ich uczestnikami swojego własnego posłannictwa (apostolstwa) powierzonego mu przez Ojca:

Hbr 3:1 Bp "Przeto, święci bracia, uczestnicy niebieskiego powołania, rozważcie, że Jezus, apostoł i arcykapłan naszego wyznania,"

J 20:21 Bp "Powiedział im znowu: - Pokój wam! Jak Mnie posłał Ojciec, tak i ja was posyłam."

Lk 10:16 Bp "Kto was słucha, Mnie słucha. Kto wami gardzi, Mną gardzi; a kto Mną gardzi, gardzi Tym, który Mnie posłał."

Posłannictwo to ma trojaki charakter:

1.Uswiecanie:

1Kor 11:24-25 bp (24) i odmówiwszy dziękczynną modlitwę połamał go i rzekł: 'To jest Ciało moje, za was wydane. Czyńcie to na moją pamiątkę'. (25) Podobnie po wieczerzy (wziął) kielich i powiedział: 'Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Ile razy będziecie z niego pić, czyńcie to na moją pamiątkę',

J 20:23 bp Komu grzechy odpuścicie, temu są odpuszczone, a komu zatrzymacie, temu są zatrzymane.

2Kor 5:18 bp (18) Wszystko to pochodzi od Boga, który pojednał nas ze sobą za pośrednictwem Chrystusa, a nam zlecił posługę pojednywania.

Mt 28:19 bp (19) Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody. Chrzcijcie je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

Dz 19:5-6 bp (5) Po tych słowach przyjęli chrzest w imię Pana Jezusa. (6) Potem Paweł położył na nich ręce i zstąpił na nich Duch Święty, mówili (różnymi) językami i prorokowali.

2Tm 1:6 bp (6) Dlatego właśnie przypominam ci, żebyś na nowo rozpalił dar Boży, który otrzymałeś przez włożenie moich rąk.

Jk 5:14 bp (14) Choruje ktoś wśród was? Niech wzywa prezbiterów Kościoła i niech się modlą nad nim, namaszczając go olejem w imię Pana!

2.Nauczanie:

Mt 28:19 bp Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody.

2Tm 4:2 bp głoś naukę, nalegaj - w porę czy nie w porę - przekonuj, karć, napominaj z całą cierpliwością i umiejętnością.

3.Rządzenia:

Mt 16,19 bp (19) I tobie dam klucze królestwa niebieskiego i cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie.

Mt 18,18 bp (18) Zaprawdę powiadam wam, że cokolwiek zwiążecie na ziemi będzie związane w niebie, a cokolwiek rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie.

J 21:15-16 bp (15) Kiedy więc zjedli, Jezus mówi do Szymona Piotra: - Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej niż ci? Mówi Mu (Piotr): - Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Mówi mu: - Paś moje baranki. (16) Mówi mu znowu: - Szymonie, synu Jana, miłujesz Mnie? - Tak Panie, ty wiesz, że cię kocham - odpowiada (Piotr). Mówi mu: - Paś moje owce.


 
CZY APOSTOŁOWIE MIELI ŚWIADOMOŚĆ, ŻE ICH POSŁUGA MA CHARAKTER KAPŁAŃSKI?

Rz 15,16 bp (16) abym był sługą Jezusa Chrystusa wobec pogan, głosząc ewangelię Bożą, i aby ofiara pogan stała się miła Bogu i uświęcona przez Ducha Świętego.

Rz 15,16 ignt (16) εις το ειναι με λειτουργον ιησου χριστου εις τα εθνη ιερουργουντα το ευαγγελιον του θεου ινα γενηται η προσφορα των εθνων ευπροσδεκτος ηγιασμενη εν πνευματι αγιω

λειτουργον – oznacza posługę kapłańską (por.: Hbr 8,2 bp (2) On spełnia służbę w świątyni, to jest w namiocie prawdziwym, jaki zbudował Pan, a nie człowiek.)

ιερουργουντα – ιερος (święty, poświęcony) + εργν (czyn, dzieło, praca), słowo pokrewne ιερατευω – sprawować kapłańskie czynności: Łk 1,8 bp (8) Kiedy na jego zmianę przyszła kolej pełnienia służby kapłańskiej przed Bogiem,


 
Flp 2,17 bp (17) A jeśli nawet i krew moja ma być dolana do ofiary i świętej posługi około waszej wiary, jestem szczęśliwy i cieszę się razem z wami wszystkimi.

Flp 2,17 ignt (17) αλλ ει και σπενδομαι επι τη θυσια και λειτουργια της πιστεως υμων χαιρω και συγχαιρω πασιν υμιν

Flp 2,30 bp (30) Bo dla sprawy Chrystusa był bliski śmierci i naraził swoje życie, aby zastąpić was w ofiarnej posłudze, której sami nie mogliście wypełnić.

Flp 2,30 ignt (30) οτι δια το εργον του χριστου μεχρι θανατου ηγγισεν παραβουλευσαμενος τη ψυχη ινα αναπληρωση το υμων υστερημα της προς με λειτουργιας

λειτουργια – służba kapłańska por.: Łk 1,23 bp (23) Kiedy czas jego służby w świątyni dobiegł końca, powrócił do domu. ; Hbr 8,6 bp (6) Obecnie zaś otrzymał zaszczytniejsze posługiwanie, bo też jest poręczycielem lepszego Przymierza, które uprawomocnione zostało mocniejszymi obietnicami. ;


 
1Kor 9,13-14 bp (13) Czy nie wiecie, że ci, którzy sprawują święte obrzędy, żywią się na koszt świątyni, a ci, którzy służą ołtarzowi, mają udział w ofiarach składanych na ołtarzu? (14) Tak samo i Pan postanowił, aby ci, którzy głoszą dobrą nowinę, żyli z głoszenia dobrej nowiny.


 
1Kor 4,1 bp (1) Niechaj każdy człowiek uważa nas zatem za poddanych Chrystusa i szafarzy tajemnic Bożych.

1Kor 4,1 ignt (1) ουτως ημας λογιζεσθω ανθρωπος ως υπηρετας χριστου και οικονομους μυστηριων θεου

οικονομος – zarządca, włodarz, szafarz ; por.: Tt 1,7 bp (7) Bo biskup - włodarz Boży - ma być bez zarzutu, nie samowolny, nie skory do gniewu, nie pijak, nie awanturnik, nie chciwy brudnego zysku, ;

1P 4,10 bp (10) służcie sobie wzajemnie otrzymanymi darami, jak dobrzy szafarze różnorodnej łaski Bożej.


 
Apostoł Paweł opisuje swoją posługę w języku liturgicznym. Uważa ją za "urząd kultowy" analogiczny do funkcji żydowskich kapłanów w Świątyni