13 lis 2016

Rzetelna a partacka interpretacja proroctw z Księgi Daniela.

W internecie i publikacjach można znaleźć różne interpretacje proroctw Daniela. Jedne z nich starją się odkryć myśl autora natchnionego, natomiast inne "wtłaczają" w nie prywatne założenia.
Rozbieżności dotyczą przede wszystkim tożsamości "Małego Rogu".
Probierzem rzetelnej interpretacji jest wyjaśnienie wszystkich proroctw Daniela, "partacze" z założenia pomijają rozdział 11.:
Dan 11:2-45 pau "(2) Teraz oznajmię ci prawdę. Oto jeszcze trzej królowie powstaną w Persji, lecz czwarty zdobędzie większe bogactwa niż pozostali. A gdy stanie się potężny dzięki swoim bogactwom, pociągnie za sobą wszystkich przeciw królestwu Jawanu. (3) Powstanie król waleczny, który posiądzie wielką władzę i będzie postępował według swojej woli. (4) Gdy tylko on powstanie, rozpadnie się jego królestwo i zostanie rozdzielone między cztery wiatry, a nie pomiędzy jego potomków. Nie będzie już tak mocne jak wtedy, gdy on panował. Jego królestwo zostanie rozbite i przypadnie innym, nie jego potomkom. (5) Wzmocni się król południa, ale jeden z jego książąt stanie się potężniejszy i zdobędzie jeszcze większą władzę. (6) Potem się sprzymierzą. Córka króla południa przybędzie do króla północy, aby umocnić zgodę. Jednak jej władza nie przetrwa długo, a dziecko umrze. Potem zostanie wydana ona sama, a także ci, którzy z nią przyszli, jej dziecko i ten, co się nim opiekuje. (7) Na jego miejsce powstanie odrośl z jej korzenia. Wyruszy przeciw wojsku, wkroczy do twierdzy króla północy i postąpi z nim tak, jak postępuje zwycięzca. (8) Zabierze ich bogów i posążki, ich wspaniałe naczynia, srebro i złoto - przyniesie to wszystko jako łup do Egiptu. Wtedy na kilka lat odstąpi od króla północy. (9) Ten zaś wkroczy do kraju króla południa, lecz z niczym wróci do swojej ziemi. (10) Jego synowie uzbroją się i zgromadzą potężne wojska. Jeden z nich wyruszy przeciw królowi południa, zaleje wszystko jak powódź. Potem znów uzbroi się i w ponownej wyprawie dotrze aż do jego twierdzy. (11) Uniesie się gniewem król południa, wyruszy, żeby walczyć z królem północy. Król północy wystawi liczne wojsko, ale ono dostanie się w ręce króla południa. (12) Skoro rozbije wojsko przeciwnika, jego serce stanie się wyniosłe. A choć pokona wiele tysięcy, nie stanie się mocny. (13) Król północy wróci i wystawi wojsko jeszcze liczniejsze niż wcześniej. Przy końcu czasów i lat wyruszy przeciw niemu na czele wielkiej armii i z potężnym taborem. (14) Wtedy też wielu powstanie przeciw królowi południa. Także najbardziej gwałtowni z twojego ludu powstaną, aby się spełniło to, co było w widzeniu. Jednak im się nie powiedzie. (15) Przyjdzie król północy, usypie wał oblężniczy i zdobędzie miasto obronne. Wojska południa nie ostoją się i nawet jego doborowe oddziały nie będą mogły stawić oporu. (16) Ten, co wyprawił się przeciw niemu, zrobi, co będzie chciał, i nikt mu się nie oprze. Stanie w ziemi wspaniałej i dokona zniszczenia. (17) Będzie chciał siłą zawładnąć całym jego królestwem i zawrze z nim układ. Da mu swoją córkę za żonę, aby go podstępnie zniszczyć, ale nie stanie się tak, bo to mu się nie uda. (18) Potem zwróci się ku wyspom i zdobędzie ich wiele, ale pewien dowódca położy kres jego zniewagom, a on nie będzie już mógł mu odpłacić. (19) Potem zwróci się przeciw twierdzom swojej ziemi, ale potknie się i upadnie, i zniknie na zawsze. (20) Powstanie na jego miejsce taki, który wyśle poborców, aby ograbili królestwo z jego bogactw. Po kilku dniach zostanie on obalony, lecz nie wskutek buntu czy wojny. (21) Po nim wstąpi na tron człowiek znienawidzony przez wszystkich. Nie otrzyma królewskich insygniów, ale przyjdzie niespodziewanie i podstępnie zdobędzie władzę. (22) Całe wojsko zostanie rozbite i rozpierzchnie się, podobnie sam przywódca zmowy. (23) Z każdym ze sprzymierzonych będzie postępował zdradliwie. Wyruszy z garstką wojska, lecz okaże się silny.(24) Wkroczy niespodziewanie do najżyźniejszych części kraju i zrobi coś, czego nie czynili jego ojcowie ani praojcowie. Łup, zdobycz i zapasy rozdzieli między nich. Przeciw twierdzom będzie knuł swoje plany, ale tylko do czasu. (25) Pomnoży swoją siłę i wywyższy serce. Wyruszy przeciw królowi południa z wielkim wojskiem. Król południa uzbroi się, zbierając wielkie i potężne wojsko, ale nie zdoła się oprzeć. Wszystkie plany wojenne zostaną skierowane przeciwko niemu. (26) Towarzysze jego stołu doprowadzą go do upadku, jego wojsko rozproszy się i wielu polegnie. (27) Obaj królowie, kierując się złymi myślami, przy jednym stole będą się wzajemnie okłamywać. Nic jednak nie osiągną, bo jeszcze nie nastąpi koniec tego, co przepowiedziane. (28) Potem wróci z wielkim łupem do swojej ziemi, ale jego serce będzie przeciwne świętemu przymierzu. Tak postąpi i wróci do swojej ziemi. (29) W czasie wyznaczonym wyruszy znów na południe. Lecz tym razem nie będzie tak jak poprzednio. (30) Wyruszą przeciw niemu okręty z Kittim. Przelęknie się, zawróci i pełen gniewu skieruje się przeciw świętemu przymierzu. I tak postąpi. Powróci i wynagrodzi tych, co porzucili święte przymierze. (31) Wkroczą jego oddziały i zbezczeszczą świątynię w twierdzy, zniosą codzienną ofiarę i postawią tam ohydny posąg - bluźnierczą obrzydliwość. (32) Grzeszących przeciwko przymierzu zwiedzie pochlebstwami i skłoni do odstępstwa, ale naród znający swojego Boga wytrwa i będzie działać. (33) Najmądrzejsi z ludu będą pouczać wielu, ale przez jakiś czas będą ginąć od miecza, w płomieniach ognia, w niewoli i od grabieży. (34) A kiedy będą ginąć, niewielu pospieszy im z pomocą, natomiast wielu przyłączy się do nich, ale podstępnie. (35) Spośród mędrców niektórzy upadną. Tak zostaną oni poddani próbie, oczyszczeniu, obmyciu, zanim nadejdzie koniec czasów, bo trwa jeszcze to, co zostało przewidziane. (36) Król zaś będzie robił, co mu się podoba. Stanie się dumny, wywyższając się ponad wszystkich bogów. Przeciw Bogu bogów będzie mówił rzeczy obelżywe. Będzie mu się powodziło, aż dopełni się miara bluźnierstwa, bo stanie się to, co zapowiedziano. (37) Nie będzie szanował bogów swoich ojców, nie będzie się troszczył o ulubieńca kobiet, ani o żadnych innych bogów, bo wywyższy się ponad wszystkich. (38) Zamiast tego będzie czcił boga twierdz, którego nie znali jego ojcowie - będzie go czcił złotem i srebrem, szlachetnymi kamieniami i kosztownościami. (39) Będzie zdobywał twierdze, szukając wsparcia u obcego boga. Tych, którzy go uznają, obsypie zaszczytami i da im władzę nad wieloma. A jako zapłatę rozdzieli ziemię. (40) W dniach ostatecznych będzie z nim walczył król południa i uderzy na niego król północy swymi rydwanami, konnicą i licznymi okrętami. Wkroczy do jego kraju, zaleje go jak powódź i przejdzie.(41) Wtargnie do ziemi wspaniałej i wielu wytraci. Z jego ręki ujdą: Edom, Moab i najlepsza część Ammonitów. (42) Wyciągnie swoją rękę po inne kraje. Także Egipt nie zdoła ujść przed nim. (43) Zawładnie ukrytymi skarbcami ze złotem i srebrem, i innymi kosztownościami Egiptu. Libijczycy i Kuszyci pójdą za nim. (44) Lecz zaniepokoją go wieści ze wschodu i północy, wyruszy więc w wielkim gniewie, aby wyniszczyć i wymordować wielu. (45) Rozbije swoje wspaniałe namioty między morzem a piękną świętą górą. Wtedy dojdzie do swojego kresu i nikt mu nie pomoże."
Powodem dla którego to proroctwo jest umyślnie przemilczane jest fakt, że określa ono dokładnie kim jest "Mały Róg" czyli Antioch IV Epifanes syna Antiocha III Wielkiego władcy Syrii starożytnej z dynastii Seleucydów.

Poniżej cytuje interpretacje tego rozdziało z Biblii Tysiąclecia wyd.4
Dn 11, 2 - Cyrus, Kambyzes i Dariusz I. Czwartym będzie Kserkses. 
Dn 11, 3 - Aleksander Wielki. 
Dn 11, 5 - "Król z południa" - Ptolemeusz I (323-285); "książąt" - ściśle: wodzów, Seleukos I Nikator (312-280), twórca państwa syryjskiego. 
Dn 11, 6 - "Oni" - małżeństwo Antiocha II (261-246) z Berenike, córką Ptolemeusza II Filadelfa (261-246); "opiekun" - Berenike oraz jej syn i mąż zostali zgładzeni, a królem został Sleukos II, najstarszy syn Antiocha II i oddalonej przez niego żony, Laodiki. 
Dn 11, 7 - Ptolemeusz III Euergetes, brat Bereniki, zdobył Seleucję lub nawet Antiochię w Syrii. 
Dn 11, 8 - W starożytności zabierano często do niewoli oprócz ludzi także posągi bóstw - por. np. Jr 48,7
Dn 11, 9 - Wyprawa odwetowa Seleukosa Kallinikosa przeciw Ptolemeuszowi III skończyła się niepowodzeniem. 
Dn 11, 10-19 - Antioch III Wielki (223-187) wyprawia się na Egipt i po początkowych sukcesach (zdobycie Palestyny) ponosi klęskę w 217 r. pod Rafią. "Królem południa" jest Ptolemeusz IV.
Dn 11, 13 - Nowa wyprawa Antiocha III, przeprowadzona tym razem z powodzeniem (zob. w. 15n). 
Dn 11, 14 - Chodzi o ród Tobiadów w Palestynie, usposobiony wrogo do Ptolemeuszów. 
Dn 11, 15 - Sydon zdobyty przez Antiocha III w r. 197. Sukces ten ułatwił mu zdobycie Palestyny (w. 16). 
Dn 11, 17 - Dosł.: "córkę kobiet" - mowa o córce, Kleopatrze. 
Dn 11, 18 - Wysiłki Antiocha III zmierzające do zdobycia Azji Mniejszej zakończyły się jego porażką pod Magnezją w 190 r.
Dn 11, 19 - Dosł.: "nie będzie można go znaleźć". 
Dn 11, 20 - Seleukos IV wysyła swego ministra Heliodora celem zrabowania skarbu świątyni w Jerozolimie. Por. 2 Mch 3,1
Dn 11, 21-24 - Antioch IV Epifanes walczy z Heliodorem, następnie zaś usuwa arcykapłana Oniasza (170 r.)
Dn 11, 25 - Ptolemeusz VI Filometor uległ w walce z Antiochem na skutek zdrady swoich bliskich. 
Dn 11, 28 - Wracając z Egiptu Antioch IV zrabował świątynię w Jerozolimie, a miasto obsadził swoim garnizonem. 
Dn 11, 29 - Druga wyprawa Antiocha IV na Egipt w r. 168. 
Dn 11, 30 - Flota rzymska. Po klęsce Antioch podejmuje znów prześladowania Żydów w Palestynie. 
Dn 11, 31 - Zob. Dn 9,27
Dn 11, 32 - Por. 2 Mch rozdz. 7 [->2 Mch 7,1]. 
Dn 11, 37 - Adonisa, por. Ez 8,14
Dn 11, 38 - Zeusa Kapitolińskiego. 
Dn 11, 40-45 - Sumaryczny opis ostatnich lat panowania Antiocha IV, jego wojen dla Palestyny tak nieszczęśliwych. Antioch IV zmarł w mieście perskim Tabae (2 Mch 9,28).

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz