Niektóre wspólnoty protestanckie w swojej działalności misyjnej stosują ciekawa, ale mało oryginalną metodę. Polega ona na takim przeinaczeniu doktryny katolickiej aby łatwiej było ja podważyć "biblijnymi" argumentami. Drugim celem takiego postępowania zdaje się być próba zabezpieczenie "swoich owieczek" przed poznaniem prawdy.
Poniżej kilka przykładów takiego przekłamywania nauczania Kościoła, zestawione dla porównania z Katechizmem Kościoła Katolickiego.
1.Prymat
Doktryna ta jest "mylony" z sukcesja apostolską. Według niektórych protestantów prymat św. Piotra jest przekazywana każdemu następnemu papieżowi.
Celem takiego przekłamania nie jest jak by się to wydawało – podważenie prymatu, ale sukcesji apostolskiej! "Jak misja Apostołów może być przekazywana skoro zdarzało się w historii, że jednocześnie kilku biskupów pretendowało do objęcia stolicy rzymskiej?"- pytają.
W rzeczywistości Kościół naucza, że przekazywana jest władza Apostołów, której kontynuacja jest posługa biskupia. Następcą Piotra , zaś jest każdorazowy Biskup Rzymu.
861 "Aby powierzona im misja była kontynuowana po ich śmierci, bezpośrednim swoim współpracownikom przekazali, jak w testamencie, zadanie prowadzenia dalej i umacniania rozpoczętego przez siebie dzieła, zalecając im czuwanie nad całą trzodą, w której Duch Święty ich umieścił, aby byli pasterzami Kościoła Bożego. Ustanowili więc takich mężów, a następnie zarządzili, aby gdy tamci umrą, posługiwanie ich przejęli inni doświadczeni mężowie".
882 Papież, Biskup Rzymu i następca św. Piotra, jest "trwałym i widzialnym źródłem i fundamentem jedności zarówno biskupów, jak rzeszy wiernych". "Biskup Rzymski z racji swego urzędu, mianowicie urzędu Zastępcy Chrystusa i Pasterza całego Kościoła, ma pełną, najwyższą i powszechną władzę nad Kościołem i władzę tę zawsze ma prawo wykonywać w sposób nieskrępowany".
2. Czyściec
Według niektórych pastorów to stan w którym człowiek, który nie jest wystarczająco dobry, by się dostać do nieba, ale również niecałkowicie zły, by pójść do piekła, cierpi w stanie pośrednim, aż do momentu, gdy zostanie oczyszczony z grzechu.
Czyściec nie jest jakimś stanem pośrednim, ale stanem pokuty po śmierci duszy która ma już pewność zbawienia. Dotyczy on ludzi którzy umarli w grzechu powszednim, albo nie ukończyli pokuty za grzech śmiertelny odpuszczony jeszcze za życia.
1030 Ci, którzy umierają w łasce i przyjaźni z Bogiem, ale nie są jeszcze całkowicie oczyszczeni, chociaż są już pewni swego wiecznego zbawienia, przechodzą po śmierci oczyszczenie, by uzyskać świętość konieczną do wejścia do radości nieba.
1031 To końcowe oczyszczenie wybranych, które jest czymś całkowicie innym niż kara potępionych, Kościół nazywa czyśćcem. Naukę wiary dotyczącą czyśćca sformułował Kościół przede wszystkim na Soborze Florenckim i na Soborze Trydenckim . Tradycja Kościoła, opierając się na niektórych tekstach Pisma świętego, mówi o ogniu oczyszczającym:
Co do pewnych win lekkich trzeba wierzyć, że jeszcze przed sądem istnieje ogień oczyszczający, według słów Tego, który jest prawdą. Powiedział On, że jeśli ktoś wypowie bluźnierstwo przeciw Duchowi Świętemu, nie zostanie mu to odpuszczone ani w tym życiu, ani w przyszłym (Mt 12, 32). Można z tego wnioskować, że niektóre winy mogą być odpuszczone w tym życiu, a niektóre z nich w życiu przyszłym.
3.Tradycja
Według wersji podawanych w niektórych wspólnotach Tradycja ma być nadrzędna w stosunku do Biblii, która miała by być umieszczona na równi z ustawami kościelnych soborów.
Kościół przyjmuje na równi Pismo Św. I Tradycje jako jedyne źródło prawdy objawionej. Magisterium autorytatywnie interpretuje ten jedyny depozyt, ale nie stawia się ponad Słowem Bożym:
81 "Pismo święte jest mową Bożą, utrwaloną pod natchnieniem Ducha Świętego na piśmie.
Święta Tradycja słowo Boże przez Chrystusa Pana i Ducha Świętego powierzone Apostołom przekazuje w całości ich następcom, by oświeceni Duchem Prawdy, wiernie je w swym nauczaniu zachowywali, wyjaśniali i rozpowszechniali".
82 Wynika z tego, że Kościół, któremu zostało powierzone przekazywanie i interpretowanie Objawienia, "osiąga pewność swoją co do wszystkich spraw objawionych nie przez samo Pismo święte. Toteż obydwoje należy z równym uczuciem czci i poważania przyjmować i mieć w poszanowaniu.
86 "Urząd ten Nauczycielski nie jest ponad słowem Bożym, lecz jemu służy, nauczając tylko tego, co zostało przekazane. Z rozkazu Bożego i przy pomocy Ducha Świętego słucha on pobożnie słowa Bożego, święcie go strzeże i wiernie wyjaśnia. I wszystko, co podaje do wierzenia jako objawione przez Boga, czerpie z tego jednego depozytu wiary".
3. Niepokalane poczęcie
Dogmat ten jest tak przeinaczany że wynika z niego jakoby Jezus był bezgrzeszny, ponieważ Maria została cudownie uchroniona od grzechu przez Ducha.
A jest właśnie na odwrót: to dzięki Jezusowi i jego Ofierze Maria została zachowana od grzechu pierworodnego. Wynika z tego, że Maria jak każdy człowiek potrzebowała Zbawiciela, ale otrzymała łaskę odkupienia już w chwili swojego poczęcia:
490 Aby być Matką Zbawiciela, "została obdarzona przez Boga godnymi tak wielkiego zadania darami" 126 . W chwili Zwiastowania anioł Gabriel pozdrawia Ją jako "pełną łaski" (Łk 1, 28). Istotnie, by móc dać dobrowolne przyzwolenie wiary na zapowiedź swego powołania, było konieczne, aby Maryja była całkowicie przeniknięta przez łaskę Bożą.
491 W ciągu wieków Kościół uświadomił sobie, że Maryja, napełniona "łaską" przez Boga (Łk 1, 28), została odkupiona od chwili swego poczęcia. Właśnie to wyraża dogmat Niepokalanego Poczęcia, ogłoszony w 1854 r. przez papieża Piusa IX:
Najświętsza Maryja Dziewica od pierwszej chwili swego poczęcia, przez łaskę i szczególny przywilej Boga wszechmogącego, na mocy przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego, została zachowana nienaruszona od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego.
Mt 5:11 BT "Błogosławieni jesteście, gdy /ludzie/ wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was."
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz