Mt 22,1 A Jezus znowu w przypowieściach mówił do nich: 2
«Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu
synowi. 3 Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci
nie chcieli przyjść. 4 Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem:
"Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne
zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!" 5 Lecz oni
zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, 6 a
inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali.
Tekst dotyczy Izraela nieposłusznego wezwaniom Proroków
7 Na to król uniósł
się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich
spalić.
Wojna z Rzymianami i zburzenie Jerozolimy w roku 70.
8 Wtedy rzekł swoim
sługom: "Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni.
9 Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których
spotkacie".
Posłanie Apostołów do wszystkich narodów.
10 Słudzy ci wyszli
na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala
zapełniła się biesiadnikami.
Działalność Kościoła.
11 Wszedł król, żeby
się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój
weselny. 12 Rzekł do niego: "Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając
stroju weselnego?"2 Lecz on oniemiał. 13 Wtedy król rzekł sługom:
"Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam
będzie płacz i zgrzytanie zębów.
Sąd Ostateczny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz