Bogacz i żebrak

Lk 16:22 BT "Umarł żebrak, i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama”( εγενετο δε αποθανειν τον πτωχον και απενεχθηναι αυτον υπο των αγγελων εις τον κολπον αβρααμ- stało się zaś umarł biedak i zaniesiony on przez aniołów na łono abrachama )

Καλπος – może oznaczać łono albo pierś , ogólnie o jakimś zagłębieniu w linii ciała.

Wyrażenie „na łonie (piersi)” oznacza wyróżnione miejsce na uczcie : „Jeden z uczniów Jego - ten, którego Jezus miłował - spoczywał na Jego piersi. εν τω κολπω ”(J 13:23).

Łk 16:22,23 BT „Umarł także bogacz i został pogrzebany.⁽²³⁾ Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie.( απεθανεν δε και ο πλουσιος και εταφη⁽²³⁾ και εν τω αδη επαρας τους οφθαλμους αυτου υπαρχων εν βασανοις ορα αβρααμ απο μακροθεν και λαζαρον εν τοις κολποις αυτου – umarł i bogaty i pogrzebany został i w otchłani (hadesie) podniósłszy oczy jego będąc w męczarniach widzi abrachama z daleka i łazarza na łonie/piersi jego).

Bogacz znajduje się w otchłani i cierpi męki βασανος – męka cierpienia tortura . Wiersz 24 precyzuje ,że „boleje w płomieniu” οδυνωμαι εν τη φλογι.

Οδυναομαι – doznawać bólu ,cierpieć, w tym wersie użyty czasie teraźniejszym .

Znaczenie przypowieści odsłania się w Lk 16:25 BT „Lecz Abraham odrzekł: Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz.”. Bogacz za życia „świetnie się bawił” (ucztował) natomiast ,żebrak leżał sparaliżowany przy bramie . Po śmierci sytuacja jest odwrotna : łazarz jest na uczcie z Abrahamem , a bogacz cierpi w płomieniu.: Lk 13:28 BT "Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych."

Przypowieść ta to dobra nowina dla wyrzutków: „Błogosławieni ubodzy ..., głodni..., płaczący..., znieważeni.”, i przestroga dla „wielkich tego świata” „Biada wam bogaczom.., sytym...,śmiejącym się..., chwalonym „ (Lk 6:20 nn).

Lk 14:12-14 BT „Do tego zaś, który Go zaprosił, rzekł: Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili, i miałbyś odpłatę.⁽¹³⁾ Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych.⁽¹⁴⁾ A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych.”