Po stworzeniu „na początku” nieba i ziemi Księga Rodzaju podaje ,że ziemia była bezładem i pustkowiem: pogrążona w chaosie przedstawionym jako „bezmiar wód”. Dalszy etap stworzenia polegał na rozdzieleniu wód na te znajdujące się nad i pod sklepieniem w ten sposób powstał firmament niebieski. Następnie wody znajdujące się pod sklepieniem zostały zebrane w jedno miejsce i tak powstał suchy ląd.
Rdz 1:6-10 BT „A potem Bóg rzekł: Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj ono oddzieli jedne wody od drugich!(7) Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem; a gdy tak się stało,(8) Bóg nazwał to sklepienie niebem. I tak upłynął wieczór i poranek - dzień drugi.(9) A potem Bóg rzekł: Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha! A gdy tak się stało,(10) Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg widząc, że były dobre,”
Niektóre psalmy ukazują to uporządkowanie chaosu jako walkę Boga z „potworem” (uosobieniem Morza)
Ps 74:13-15 BT „Ty ujarzmiłeś morze swą potęgą, skruszyłeś głowy smoków na morzu.(14) Ty zmiażdżyłeś łby Lewiatana, wydałeś go na żer potworom morskim.(15) Ty otworzyłeś źródła i strumienie; Ty wysuszyłeś rzeki stale płynące.”
Ps 89:10-12 BT „Ty ujarzmiasz pyszne morze, Ty poskramiasz jego wzdęte bałwany.(11) Ty podeptałeś Rahaba jak padlinę, rozproszyłeś Twych wrogów możnym Twym ramieniem.(12) Twoje jest niebo i Twoja jest ziemia; Ty założyłeś świat wraz z tym, co go napełnia;”
Przy czym prawda o tym, że „Morze” jest stworzenie jest jasno określona:
Ps 95:5 BT „Morze jest Jego własnością: bo On sam je uczynił, i stały ląd ukształtowały Jego ręce.”
Ps 146:6 BT "który stworzył niebo i ziemię, i morze ze wszystkim, co w nich istnieje. On wiary dochowuje na wieki,
Grzech jaki zapanował po upadku był powodem potopu, czyli powrotu stworzenia do pierwotnego stanu chaosu:
Rdz 7:19-23 BT „Wody bowiem podnosiły się coraz bardziej nad ziemię, tak że zakryły wszystkie góry wysokie, które były pod niebem.(20) Wody się więc podniosły na piętnaście łokci ponad góry i zakryły je.(21) Wszystkie istoty poruszające się na ziemi z ptactwa, bydła i innych zwierząt i z wszelkich jestestw, których było wielkie mnóstwo na ziemi, wyginęły wraz ze wszystkimi ludźmi.(22) Wszystkie istoty, w których nozdrzach było ożywiające tchnienie życia, wszystkie, które żyły na lądzie, zginęły.(23) I tak Bóg wygubił doszczętnie wszystko, co istniało na ziemi, od człowieka do bydła, zwierząt pełzających i ptactwa powietrznego; wszystko zostało doszczętnie wytępione z ziemi. Pozostał tylko Noe i to, co z nim było w arce.”
Zamiarem Boga nie było unicestwienie stworzenia ale jego odrodzenie. Słowa jakie skierował Bóg do „reszty” ocalałej z potopu są identyczne jak te które usłyszeli pierwsi ludzie:
Rdz 8:16-17 BT „Wyjdź z arki wraz z żoną, synami i z żonami twych synów.(17) Wyprowadź też z sobą wszystkie istoty żywe: z ptactwa, bydła i zwierząt pełzających po ziemi; niechaj rozejdą się po ziemi, niech będą płodne i niech się rozmnażają.”
Ta idea stworzenia na nowo została podjęta w Listach św. Piotra. Świat pogrążony w złu musi zostać zniszczony:
2P 2:5 BT "jeżeli staremu światu nie odpuścił, ale jako ósmego Noego, który ogłaszał sprawiedliwość, ustrzegł, gdy zesłał potop na świat bezbożnych;"
2P 3:5-6 BT „... niebo było od dawna i ziemia, która z wody i przez wodę zaistniała na słowo Boże,(6) i przez nią ówczesny świat zaginął wodą zatopiony.”
Ocaleją (zostaną zbawieni) ci którzy stali się nowym stworzeniem w Chrystusie, przez chrzest (por 2 Kor 5,17):
1P 3:20-21 BT „niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego cierpliwość Boża oczekiwała, a budowana była arka, w której niewielu, to jest osiem dusz, zostało uratowanych przez wodę.(21) Teraz również zgodnie z tym wzorem ratuje was ona we chrzcie nie przez obmycie brudu cielesnego, ale przez zwróconą do Boga prośbę o dobre sumienie, dzięki zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa.”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz