8 mar 2010

Objawienie j jego przekazywanie.


Hbr 1:1-2 Bp "Bóg, który niegdyś przemawiał do ojców wielokrotnie i w różny sposób przez proroków,(2) w tych czasach ostatecznych przemówił do nas przez Syna. Jego ustanowił spadkobiercą wszystkich dóbr, przez Niego też uczynił wszystko, co jest stworzone."


 

"Albowiem wszechmogący Pan dał Apostołom upoważnienie głoszenia Ewangelii. Przez nich poznaliśmy prawdę, tj. naukę Syna Bożego. otóż najpierw ją głosili, następnie zaś z woli Bożej przekazali ją w Pismach." (św. Ireneusz z Lyonu):


 

1J 1:1-3 Bp "Piszemy wam o Słowie życia, o tym, które było od początku, któreśmy słyszeli i widzieli na własne oczy, w któreśmy się wpatrywali i którego dotykały nasze dłonie. -(2) Życie to objawiło się, a my widzieliśmy je i dlatego dajemy świadectwo i głosimy wam życie wieczne, które było u Ojca, a nam się objawiło. -(3) To, cośmy widzieli i słyszeli, głosimy również wam, abyście i wy mieli z nami łączność. A nasza łączność jest (łącznością) z Ojcem i Synem Jego Jezusem Chrystusem."

J 20:30-32 Bp "Jezus dokonał jeszcze wielu innych znaków na oczach swoich uczniów. Nie zostały one zapisane w tej księdze.(31) Te zaś spisano, abyście uwierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego."

Lk 1:1-4 Bp "Ponieważ wielu już starało się ułożyć opowiadanie o wydarzeniach, które wśród nas się dokonały,(2) tak jak przekazali nam ci, którzy pod początku byli naocznymi świadkami i sługami Słowa,(3) uznałem i ja za stosowne, po zbadaniu wszystkiego od początku, opisać ci to po kolei, dostojny Teofilu,(4) abyś przekonał się o prawdziwości tego, czego cię ustnie nauczono."


 

  1. Przyjecie Tradycji i kanonu Pisma
Sobór Trydencki IV sesja dekret Sacrosancta

Sobór idąc za przykładem prawowiernych Ojców PRZYJMUJE I CZCI Z JEDNAKOWĄ NABOŻNOŚCIĄ I SZACUNKIEM WSZYSTKIE KSIĘGI tak Starego jak i Nowego Testamentu, skoro autorem obydwu jest jeden Bóg, ORAZ WSZYSTKIE TRADYCJE DOTYCZĄCE WIARY I MORALNOŚCI podane ustnie przez Chrystusa lub natchnione przez Ducha Św.


 

Sobór na jednym poziomie ważności stawia wszystkie Księgi, rozumując, że skoro mają jednego Autora nie można dzielić ich na więcej lub mniej warte. To samo dotyczy Tradycji, skoro pochodzi ona od Jezusa i Ducha Św. musi być przyjmowana z "pari pietatis affectu" ( z tym samym poczuciem wiary).

"Jedne [Pisma] i drugie [tradycje] maja te sama moc w prawowitej wierze. I nikt im się nie sprzeciwi" (św. Bazyli z Cezarei).


 

Sobór uznał również, że należy dodać do niniejszego dekretu wykaz ksiąg świętych:

Pięcioksiąg Mojżesza, tj. Księga Rodzaju, Wyjścia, Kapłańska, Powtórzonego Prawa.

Księga Jozuego, Sędziów, Rut, 4 Księgi Królewskie, 2 Księgi Kronik, I i II Ezdrasza, zwana Nahemiasza, Księga Tobiasza, Judyty, Estery, Joba.

Psałterz Dawidowy ze 150 psalmami, Księgę Przypowieści, Eklezjastesa, Pieśni nad Pieśniami, Księgę Mądrości, Eklezjastyka;

proroctwa Izajasza, Jeremiasza [z Lamentacjami] i Barucha [z Listem Jeremiasza], Ezechiela, Daniela, Dwunastu mniejszych Proroków, tj Ozeasza, Joela, Amosa, Abdiasza, Jonasza, Micheasza, Nahuma, Habakuka, Sofoniasza, Aggeusza, Zachariasza, Malachiasza; I i II Księga Machabejska.

Cztery Ewangelie według Mateusza, Marka, Łukasza, Jana; Dzieje Apostolskie spisane przez Łukasza Ewangelistę;

14 listów Pawła Apostoła: do Rzymian, dwa do Koryntian, do Galatów, do Efezjan, do Filipian, dwa do Tesaloniczan, do Kolosan, dwa do Tymoteusza,, do Tytusa, do Filemona, do hebrajczyków.

2 Listy Piotra Apostoła, 3 Jana Apostoła, jeden Jakuba Apostoła, jeden Judy Apostoła i Apokalipsę Jana Apostoła.

Gdyby ktoś wyżej wymienionych Ksiąg nie przyjął za święte i kanoniczne w całości i ze wszystkimi ich częściami, ...tak ja się zawierają w starym rozpowszechnionym wydaniu łacińskim [tj. Wulgata – zdanie to określa się jako "Zasadę Trydencką"], alb gdyby ktoś świadomie i z całą rozwagą wzgardził wyżej wspomniana tradycją – anatemo sit.


 

  1. 2.Objawienie i jego przekazywanie.
  • "moment" Objawienie
Sobór...nieustannie zwraca uwagę, by usuwać błędy i ZACHOWAĆ W KOŚCIELE JEDYNIE CZYSTĄ EWANGELIĘ, obiecaną przez proroków, która...Syn Boży najpierw własnymi ustami głosił, i następnie kazał swoim Apostołom przepowiadać...jako ŹRÓDŁO WSZELKIEJ PRAWDY ZBAWCZEJ I ZASAD POSTĘPOWANIA.


 

Ewangelia – dobra nowina – to pierwotna komunikacja orędzia zbawienie (Jezus i Duch Św.), a później jej przekaz eklezjalny (Apostołowie)

Zasadzie "samo Pismo" Lutra przeciwstawiono zasadę "sama Ewangelia", która żyje i jest zrozumiała jedynie w Kościele i przez Kościół.


 

  • "momenty" przekazania
Sobór zdaje sobie odkładnie sprawę z tego, ŻE TA PRAWDA I ZASADY POSTĘPOWANIA ZNAJDUJĄ SIĘ W KSIĘGACH SPISANYCH I TRADYCJACH NIEPISANYCH,

które Apostołowie otrzymali z ust samego Chrystusa lub sami pod natchnieniem Ducha Św. przyjęli i TAK PRZEKAZALI NIEJAKO Z RĄK DO RĄK AŻ DO NASZYCH CZASÓW.


 

Sobór watykański II precyzuje:

Przekazywanie Ewangelii, zgodnie z nakazem Pana, dokonuje się dwoma sposobami:

Ustnie: za pośrednictwem "Apostołów, którzy nauczaniem ustnym, przykładami i instytucjami przekazali to, co otrzymali z ust Chrystusa, z Jego zachowania się i czynów, albo czego nauczyli się od Ducha Świętego";

Pisemnie: "przez tych Apostołów i mężów apostolskich, którzy wspierani natchnieniem tegoż Ducha Świętego, na piśmie utrwalili wieść o zbawieniu

ABY EWANGELIA BYŁA ZAWSZE W SWEJ CAŁOŚCI I ŻYWOTNOŚCI W KOŚCIELE ZACHOWYWANA, ZOSTAWILI APOSTOŁOWIE BISKUPÓW JAKO NASTĘPCÓW SWOICH «PRZEKAZUJĄC IM SWOJE STANOWISKO NAUCZYCIELSKIE» Rzeczywiście, "nauczanie apostolskie, które w szczególny sposób wyrażone jest w księgach natchnionych, miało być zachowane w ciągłym następstwie aż do czasów ostatecznych.( konst. Dei verbum, 8)


 

  • relacje miedzy Tradycją a Pismem św.
Tradycja święta i Pismo święte ściśle się z sobą łączą i komunikują... wypływając z tego samego źródła Bożego, zrastają się jakoś w jedno i zdążają do tego samego celu.

[ponieważ:]

uobecniają i ożywiają w Kościele misterium Chrystusa, który obiecał pozostać ze swoimi "przez wszystkie dni, aż do skończenia świata" (Mt 28, 20). [czyli EWANGELIĘ ]

[wynika z tego:]

Kościół, któremu zostało powierzone przekazywanie i interpretowanie Objawienia, OSIĄGA PEWNOŚĆ SWOJĄ CO DO WSZYSTKICH SPRAW OBJAWIONYCH NIE PRZEZ SAMO PISMO ŚWIĘTE. Toteż obydwoje należy z równym uczuciem czci i poważania przyjmować i mieć w poszanowaniu (konst. Dei verbum, 9.).


 

Sformułowanie to można zrozumieć na dwa sposoby:

Pismo i Tradycja różnią się tylko jakościowo:

Pismo św. jest "ukrytym i zamkniętym" Tradycją pierwotnego chrześcijaństwa, natomiast Tradycja to otwieranie i wyjaśnianie Pisma.

Pismo i Tradycja różnią się ilościowo, czyli część prawd Objawionych jest zawarta w Piśmie, a część w Tradycji: "Toteż Apostołowie jedne nauki pozostawili na piśmie, drugie zaś przekazali ustnie." (Epifaniusz z Salaminy), "Istnieje wiele spraw, które przyjął cały kościół i wierzy w nie bez zastrzeżeń według nauczania Apostołów, nawet jeśli nie zostały podane w formie pisemnej."(św. Augustyn)

Sobór Watykański II, ani Sobór Trydencki nie rozstrzygnęły tej kwestii.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz