„Piotr przemówił – Rzym przemówił” Prymat Następców św. Piotra w Tradycji.

Ubi Petrus, ibi Ecclesia

 BISKUPI RZYMU

Klemens I w Liście do Koryntian (ok.95r): "Jeśli zaś niektórzy z wasnie dostosują się do tego, co On [Chrystus] przez nas powiedział, niech wiedzą, że wplątuja się w poważne niebezpieczeństwo."

Juliusz I List do biskupów Antiochii (341r): "Czy nie wiecie ,że jest zwyczaj, aby najpierw nam pisano i że stąd rozstrzyga się to co jest słuszne! Zaiste, jeśli padło jakieś podejrzenie na biskupa tego miasta [Aleksandrii], należało napisać do tutejszego Kościoła."

Damazy List do biskupów wschodnich (378r.) "I chociaż jesteśmy pośród Kościoła Świętego, któremu błogosławiony Piotr przewodniczył i nauczył nas, jak powinniśmy kierować sterem nam powierzonym, wyznajemy, że nie jesteśmy tego godni."

Syrycjusz List do Hemeriusza, biskupa Terragony (385r): "Dźwigamy ciężar wszystkich, którzy są obciążeni, a właściwie to błogosławiony Piotr dźwiga je w nas, chroni nas i strzeże jako swoich następców, którym powierzona jest troska jego posługi."

Innocenty I List do biskupów afrykańskich (417r): "W poszukiwaniu Bożych rozwiązań [w sprawie donatyzmu] zwróciliście Siudo nas o wyrażenie naszego zdania, wiedząc, że do Stolicy Apostolskiej, na której zasiadający pełnią posługę samego Apostoła, od którego sam episkopat i cała władza pochodzi."

Zyzom List do biskupów afrykańskich (418r): "Tradycja Ojców Kościoła przypisywała taki autorytet Stolicy Apostolskiej, że nikt nie ośmielił się podważać jej orzeczeń."

Bonifacy I List do Rufusa biskupa Tesalonik (422r): "Do synodu w Koryncie wysłaliśmy takie pisma, aby wszyscy bracia zrozumieli, że nie należy odwoływać naszego wyroku. Nigdy bowiem nie było wolno rostrząsać na nowo tego, co zostało raz postanowione przez Stolicę Apostolską."

Gelazjusz Dekret o Księgach Kanonicznych (495r): "Święty Rzymski Kościół przewodniczy innym Kościołom nie według jakichkolwiek zarządzeń synodalnych, lecz na mocy ustanowienia Pana i Zbawiciela, od Którego prymat otrzymał"

Leon I (440-461) "Do raci naszej uroczystości dołącza się nie tylko apostolska także i biskupia godność błogosławionego Piotra, który nie przestaje przodować swojej Stolicy i utrzymuje nieustające współuczestnictwo wiecznym kapłanem. Solidność bowiem owa, którą z Chrystusa Skały on także uczyniony skałą otrzymuje , na jego następców także się przelewa." "Poprzez błogosławionego Piotra głową Apostołów Święty rzymski Kościół dzierży prymat nad wszystkimi Kościołami świata."

Hormizdas Wyznanie wiary (517r) podpisane przez patriarchę Konstantynopola i cesarza Justyniana: "A ponieważ nie można pominąć postanowień Pana naszego Jezusa Chrystusa, który mówi ' Ty jesteś Opoką i na tej opoce zbuduję mój Kościół ' i słowa te znajdują potwierdzenie w faktach, gdyż wiara katolicka zawsze była zachowana nieskalana na Stolicy Apostolskiej; przeto nie chcąc odłączyć się od tej wiary i nadziei oraz idąc za rozporządzeniami Ojców, potępiamy wszystkie herezje."

Grzegorz I (590-604) "Słowami Pana piecza nad całym Kościołem została powierzona św. Piotrowi Apostołowi i Księciu wszystkich Apostołów." List do biskupa Syrakuz: "Tych co powołują się na Kościół w Konstantynopolu, należałoby zapytać, czy wątpi kto, że jest on podległy Stolicy Apostolskiej? To stale wyznają i najpokorniejszy cesarz i brat biskup tegoż miasta."

OJCOWIE KOŚCIOŁA

Ignacy z Antiochii List do Kościoła Rzymskiego (107r) "który zajmuje pierwsze miejsce..., który przewodniczy powszechnej wspólnocie miłości."

Ireneusz z Lyonu Przeciw herezjom (180): "Z Kościołem rzymskim z powodu jego szczególniejszego pierwszeństwa (propter potentiorem principalitatem) muszą zgadzać się wszystkie inne Kościoły, albowiem w nim zachowywana jest zawsze apostolska nauka i tradycja."

Cyprian z Kartaginy (200-258r) O jedności Kościoła katolickiego: "I chociaż po zmartwychwstaniu [Chrystus] udzielił podobnej władzy wszystkim Apostołom, jednakże aby ta jedność była wyraźnie widzialna, swoim autorytetem ustanowił jej źródło, które ma swój początek w jednym tylko człowieku." Nazywa Kościół rzymski "Kościołem głównym, z którego jedność kapłańska powstała – matką i korzeniem Kościoła katolickiego", dlatego, że jest nieprzerwanie biskupstwem św. Piotra, żyjącego w jego następcach, zaś samego Biskupa Rzymskiego nazywa "zastępcą Chrystusa". Wyznanie to ma jeszcze większą wagę w obliczu jego sporu z papieżem św. Stefanem I o to, czy nawracających się z herezji należy powtórnie chrzcić. Papież stwierdził wówczas, że "nie wolno żadnej nowości zaprowadzać wobec Tradycji stwierdzonej od prastarych czasów", i uznał chrzest heretyków za ważny, a jego wyrok przyjęto w całym Kościele.

Efrem Syryjczyk (306-373r) homilia: "Szymonie, uczniu mój, uczyniłem cię skałą, abyś mógł udźwignąć ciężar mojego budynku. Jesteś nadzorcą tych, którzy buduja Kościół mój na ziemi. Ty jesteś przywódcą moich uczniów."

Hieronim z Dalmacji List do papieża Damazego (377r): "Zwracam się do Następcy Rybaka. Nikogo nie uznaję za przywódcę prócz Chrystusa, będąc jednocześnie w łączności z Waszą Łaskawością, to jest ze Stolicą Piotra."

Ambroży z Mediolanu (339-397r): "Ubi Petrus, ibi Ecclesia (gdzie Piotr tam Kosciół)."

Jan Chryzostom (347-407r): "On [Piotr], wyróżniony spośród Apostołów, był ich rzecznikiem i głową Kolegium Apostolskiego."

Hieronim ze Strydonu (331-420r): "Gdyby Piotr był pozostał w Antiochii, stamtąd do końca swego życia całym Kościołem zarządzał i nie przeniósł tych rządów gdzie indziej, Antiochia otrzymałaby w spadku po Piotrze nie tylko swoje biskupstwo, ale i zwierzchnictwo nad całym Kościołem. Ale ponieważ Piotr Antiochię opuścił i zostawił swego następcę biskupa jedynie w Antiochii, a władzę głowy Kościoła zatrzymał nadal przy sobie – przeniósł się do Rzymu, tu założył stolicę biskupią i na tej stolicy aż do swej śmierci sprawował rządy głowy Kościoła, przeto ze śmiercią Piotra stolica Biskupa Rzymskiego stała się prawną dziedziczką władzy Piotrowej nad całym Kościołem."

Augustyn z Hippony (354-430r) "Roma locuta – causa finita! (Rzym powiedział – sprawa rozstrzygnięta)."

 SOBORY I SYNODY

Synod w Sardynce (343r): "Jeżeli jakiś biskup, który został zdjęty ze swego urzędu decyzją biskupów znajdujących się w sąsiedztwie, oświadczy, że należy mu się nowa instancja dla obrony własnej, nie należy powoływać na opróżniony przez niego tron nowego biskupa, zanim biskup Rzymu, zbadawszy sprawę, wyda orzeczenie. Wydaje się rzeczą dobrą i najbardziej wskazaną, aby ze wszystkich prowincji kapłani zwracali się do głowy [Kościoła], to jest stolicy apostoła Piotra."

Sobór Efeski (431r) Przemówienie legata papieża Celestyna I :" Nikt nie wątpi, owszem całemu światu jest to dobrze wiadomo, że święty, błogosławiony Piotr, książę i głowa Apostołów, filar wiary i fundament katolickiego Kościoła otrzymał od Pana naszego Zbawiciela i Odkupiciela rodzaju ludzkiego, klucze królestwa niebieskiego, że jemu powierzono władzę odpuszczania lub zatrzymywania grzechów i że on aż do tego czasu i na zawsze żyje i rozstrzyga w swych następcach. Tego Piotra następca i dziedzic, biskup nasz Celestyn, mnie dziś na ten synod przysłał."

Sobór w Chalcedonie (451r): Zgromadzeni biskupi nazwali papieża Leona I swą głową, a samych siebie uczniami jego. – Po odczytaniu pisma papieskiego (Dogmatyczny List do Flawiana, biskupa Konstantynopola), potępiającego herezję monofizytów, zawołali biskupi: "Piotr przez Leona przemówił!". Do papieża zaś napisali: "Przez twoich legatów przewodniczyłeś nam, jak głowa członkom ciała."



BONIFACY VIII BULLA "UNAM SANCTAM" (1302r)

"Porro subesse Romano Pontifici omni humanæ creaturæ declaramus, dicimus, definimus et pronunciamus omnino esse de necessitate salutis. (Oznajmiamy, twierdzimy, określamy i ogłaszamy, że posłuszeństwo Rzymskiemu Biskupowi jest konieczne dla osiągnięcia zbawienia)."

Jest to definicja ex cathedra, uroczyście potwierdzona na XI sesji XVIII Soboru Laterańskiego V (1516) bullą Leona X "Pastor aeternus gregem": " Ponieważ konieczne jest do zbawienia, aby wszyscy wyznawcy Chrystusa byli poddani Rzymskiemu Pasterzowi, jak o tym wiemy z Pisma św. i z nauki świętych Ojców oraz z ogłoszenia konstytucji Unam Sanctam Poprzednika Naszego błogosławionej pamięci papieża Bonifacego VIII, wznawiamy i zatwierdzamy tę konstytucję w obliczu świętego Soboru."

Przy opracowaniu tekstu wykorzystano:

Jan Macharski "Ty jesteś Piotr"

Karol Stehlin "Prymat Biskupa Rzymu" Zawsze wierni 2/2004

Stanisław Głowa, Ignacy Bieda "Breviarium fidei"